PR w KATOWICACH

1. W sprawie tej już w październiku 2014 roku Prokurator Janoska, pracując w Prokuraturze Okręgowej w Katowicach, wydała Postanowienie o zablokowaniu kont w Naszej polskiej spółce LUXONA, na okres trzech miesięcy, co zmusiło Nas do zwolnienia zatrudnionych pracowników, gdyż straciliśmy podpisany w czerwcu 2014 roku kontrakt z kontrahentem z USA na świadczenie usług.
2. Jednak po trzech miesiącach odblokowano rachunki wraz z zabezpieczonymi środkami znajdującymi się na tych rachunkach, tutaj dodam, że złożono zażalenie, które zostało przekazane do Sądu pół roku po odblokowaniu kont a rozpatrzone jeszcze dwa miesiące później. Sąd uznał zasadność Postanowienia o blokadzie.
3. Wydanie takiego orzeczenia, również budzi wiele zastrzeżeń.
   1. Jednym z nich jest fakt, że pomimo blokady, nie postawiono nikomu zarzutów ani też nie przesłuchiwano nikogo jako świadka,
   2. Druga sprawa to upływ czasu złożenia zażalenia przez prokurator Janoska do Sądu, było to około ośmiu miesięcy od wydania postanowienia i złożenia przez spółkę zażalenia i gdzie wcześniej po okresie trzech miesięcy odblokowano rachunki.
   3. Było to nielogiczne, jednak Sąd rozpoznał zażalenie na korzyść Prokuratury, tym samym zamykając drogę do wystąpienia o odszkodowanie.
   4. Kolejną czynnością Pani prokurator było wydanie Postanowienia o przeprowadzenie kontroli przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Katowicach
4. Jak przedstawia się sytuacja kontroli na dzień dzisiejszy czyli po ponad pięciu latach o tym można przeczytać w kolejnym artykule pod linkiem

1. 08 luty 2019 roku prokurator Katarzyna Janoska z Prokuratury Rejonowej w Będzinie delegowana do Prokuratury Okręgowej w Katowicach dalej delegowana do Prokuratury Regionalnej w Katowicach stawia kolejne zarzuty w sprawie o Sygn. Akt. RP. I Ds. 2.2016 obejmującej okres od 2011 do 2016 roku, pierwsze zarzuty postawiła z początkiem listopada 2018 roku,
2. Śledztwo prowadzone jest przez CBA pod specjalnym nadzorem prokuratora Bogdana Święczkowskiego.
3. W dniu 20 lutego 2019 w CBA złożony został wniosek o wyjaśnienie Oświadczeń majątkowych prokurator Katarzyny Janoskiej, ponieważ treść zawarta w tych oświadczeniach może wskazywać, na prawdopodobieństwo popełnienia przestępstwa korupcyjnego, pomimo upływu dwóch lat, CBA nie udzieliła żadnej odpowiedzi.
4. W dniu którym zostały przedstawione mojej osobie zarzuty tj. 08 luty 2019 roku złożyłem do akt sprawy oświadczenie w ramach złożenia pisemnych wyjaśnień w którym to oświadczeniu napisałem, że jestem niewinny a co za tym idzie nie przyznaję się do stawianych mi zarzutów oraz uważam, że stawiane zarzuty nie mają podstawy prawnej, by można przypisać mojej osobie.
5. Należy nadmienić, że Prokuratura Regionalna z Katowic mając wiedzę o miejscu Naszego zamieszkania w Republice Czeskiej, nie skorzystała z prawa wynikającego z Art. 585 k.p.k. czyli skorzystania z pomocy prawnej a z którego skorzystała Prokuratura Niemiecka, można się domyśleć, że celem było zatrzymanie i aresztowanie, mając to na uwadze wystąpiliśmy o list żelazny, który otrzymaliśmy decyzją Sądu Okręgowego w Katowicach w grudniu 2018 roku.
6. Art. 585 W drodze pomocy prawnej mogą być dokonywane niezbędne czynności postępowania karnego, a w szczególności: ​doręczanie pism osobom przebywającym za granicą lub instytucjom mającym siedzibę za granicą;
   1. przesłuchiwanie osób w charakterze oskarżonych, świadków lub biegłych;
   2. dokonywanie oględzin oraz przeszukiwanie pomieszczeń, innych miejsc i osób, zajęcie przedmiotów i wydawanie przedmiotów tych za granicę;
   3. wzywanie osób przebywających za granicą do osobistego dobrowolnego stawiennictwa przed sądem lub prokuratorem w celu przesłuchania świadka lub konfrontacji, jak również doprowadzanie w tym celu osób pozbawionych w tym czasie wolności;
   4. udostępnianie akt i dokumentów oraz informacji o karalności oskarżonych;
   5. udzielanie informacji o prawie.
7. Ponieważ śledztwo nadzorowane przez Prokuraturę Regionalną w Katowicach prowadzi CBA delegatura Katowice, które przejęło prowadzenie od CBŚP, które to właśnie wydało informację o wynikach działań w 2020 r. w którym znalazłem wzmiankę o prowadzeniu tego postępowania, dlatego pozwolę sobie załączyć link do całości oraz skorzystam z faktu iż jako strona odniosę się co do tego wątku.

W związku z toczącym się wielowątkowym postępowaniem dotyczącym działalności na terenie Polski w latach 2013-2018 tzw. mafii paliwowej, funkcjonariusze CBA w 2020 r. zatrzymali kolejne 8 osób. Zatrzymania związane były z uszczupleniami podatkowymi. W ramach funkcjonowania karuzeli podatkowej przez spółki zagraniczne od podmiotu krajowego kupowano olej smarowy, a następnie sprowadzano go z powrotem do kraju. W efekcie tego działania doszło do uszczuplenia podatku VAT oraz podatku akcyzowego na kwotę około 308 mln zł. Wśród zatrzymanych znajdowały się osoby kierujące oraz pracownicy kilku spółek, w tym zarejestrowanych na terenie Niemiec i Wielkiej Brytanii. Wobec 4 zatrzymanych, sąd na wniosek prokuratury zastosował areszt tymczasowy na okres 3 miesięcy. Natomiast wobec pozostałych zastosowano wolnościowe środki zapobiegawcze

Informacja o wynikach działalności Centralnego Biura Antykorupcyjnego w 2020 r. str. 11 – 12

15. Pierwsza istotna rzecz w tym postępowaniu nie występuje wątek korupcyjny w związku z tym prowadzenie postępowania przez CBA jest niezgodne z przepisami prawa. Z przytoczonego cytatu, kilka informacji wskazuje na postępowanie o którym wyżej pisałem, jednak
    1. Nie prawdą jest, że w tej sprawie zatrzymano w roku 2020 osiem osób, ponieważ zatrzymań dokonano w 2018 r
    2. Zakres śledztwa obejmuje 2013 – 2016 r.
    3. Karuzeli podatkowej w rozumieniu CBA „spółki zagraniczne od podmiotu krajowego kupowały olej smarowy, a następnie sprowadzano go z powrotem do kraju.”
    4. Nie wspomniano o podmiotach Czeskich, na szkodę których wydała swoje postanowienie Prokuratura Regionalna w Katowicach.
    5. Nie wspomniano również, że został złożony w lutym 2019 r wniosek do CBA dotyczący sprawdzenia oświadczenia majątkowego nadzorującej śledztwo Pani prokurator, które mogą wskazywać na przestępstwo korupcyjne, oczywiście składający wniosek również nie otrzymał żadnej informacji w tej kwestii.
    6. Ostatnie czynności w tym śledztwie wykonano w marcu 2019 r.
16. Odnosząc się do pkt. 15.3 ciężko zrozumieć, że mowa jest o „karuzeli podatkowej”, jeżeli podmiot zagraniczny kupował olej smarowy, to po pierwsze nie oznacza, że wywiózł go z terenu kraju, by następnie go sprowadzać a nawet jeżeli wyjechał z kraju do innego kraju UE po zakupie, następnie wrócił do kraju z innego kraju UE, na zasadzie WNT i WDT, to stawka podatku wynosiła 0% więc nie można mówić o stratach Skarbu Państwa.

1. Prokuratura Regionalna w Katowicach prowadzi to śledztwo również pod nadzorem Eurojust, wspólnie z Prokuraturą Niemiecką z posiadanej wiedzy wiem, że odmówiła w tym śledztwie współpracy Prokuratura Czeska, nastąpiło to w związku z tym, o czym piszę poniżej.
2. W śledztwie tym naruszono prawo Unii Europejskiej jak również prawo Republiki Czeskiej poprzez bezprawne przejęcie środków finansowych z rachunków Czeskich spółek z końcem lutego 2018 roku w wielkiej kwocie.
3. W tym wątku naruszono również Polskie prawo wynikające z Art. 228 & 3 i Art. 229 Kodeksu postępowania Karnego. Piszę o tym jako osoba reprezentująca zarząd spółek wobec których naruszono prawo.
4. Środki zostały zablokowane na rachunkach spółek w listopadzie 2016 roku, w mojej ocenie na nieoficjalne zlecenie Polskich organów. Służby Republiki Czeskiej w Pradze wszczęły śledztwo, które to następnie przekazano do Prokuratury Okręgowej w Ostravie.
5. Jak wynika z Postanowienia organu nadzorującego Prokuratury Naczelnej w Ołomuńcu w dniu 10 października 2017, już oficjalnie wpłynęło pismo z Prokuratury Regionalnej w Katowicach, która informuje Czeski Organ o prowadzonym śledztwie wobec osób pochodzenia Polskiego reprezentujących zarząd Czeskich spółek, a które to spółki mają własną osobowość prawną i podlegają prawu Czeskiemu.
6. Jednocześnie Prokuratura z Katowic złożyła wniosek do Prokuratury Okręgowej z Ostravy o rozważenie przekazania sprawy dotyczącej obywateli Polskich, co również jest niezgodne z Art. 590 & 1 pkt. 4 k.p.k.
   1. Pytanie skąd Prokuratura w Katowicach ma wiedzę, o prowadzonym postępowaniu przez Prokuraturę Okręgową w Ostravie?
7. W listopadzie 2017 Prokuratura z Ostravy nie mając dowodów na popełnienie przestępstwa przez te spółki jak i osoby zarządzające (informacja uzyskana przez adwokata od prowadzącej postępowanie Pani Prokurator), skierowała wniosek do Prokuratury Regionalnej w Katowicach o przejęcie zebranych materiałów z prowadzonego postępowania dotyczących Polskich Obywateli, wobec, których prowadzono postępowanie wraz z zabezpieczonymi od 7 listopada 2016 roku środkami na rachunku bankowym.
   1. Drugie pytanie, nie stawiając zarzutów z powodu braku przestępstwa. Jak można przekazać zabezpieczone pieniądze i to jeszcze jako dowód rzeczowy?.
   2. Tym bardziej, że Postanowienie o blokadzie rachunków wydał odpowiednik Polskiego KNF w oparciu o & 73a Prawa Czeskiego, z którego nie wynika, by można było środki zabezpieczone uznać za dowód rzeczowy.
8. W odpowiedzi Prokurator Katarzyna Janoska wydaje 13 grudnia 2017 roku Postanowienie o przejęciu zebranego materiału i dołączeniu do w/w sprawy wraz z zabezpieczonymi środkami na koncie Czeskich spółek jako dowód rzeczowy. Uznanie środków zabezpieczonych na koncie jako dowód rzeczowy ma związek z okresem obowiązującym w Polskim prawie o blokadzie rachunków i jest to okres trzech miesięcy a który to okres blokady na rachunkach był dłuższy od blokady do Postanowienia minął rok czasu.
9. Postanowienie zostało oparte o wydane przez Ministra Sprawiedliwości Zbigniewa Ziobro Rozporządzenie z dnia 7 kwietnia 2016, z którego ma wynikać, że środki zabezpieczone na koncie bankowym (jako rzecz wirtualna, której nie można zidentyfikować) mogą być uznane za dowód rzeczowy w sprawie.
10. Na to Postanowienie z dnia 13 grudnia 2017 roku, zostało złożone zażalenie do Sądu Okręgowego w Katowicach za sprawą Prokuratury Regionalnej w Katowicach, ta jednak przekazała zażalenie tych dwóch spółek w dniu 10 stycznia 2018 do Sądu Rejonowego w Katowicach, czym naruszyła prawo wynikające z Art. 25 k.p.k. w zw. z Art. 329 & 1 k.p.k. również nie informując strony składającej zażalenie, że decyzją Prokurator prowadzącej postępowanie nastąpiła zmiana złożenia zażalenia do innego Sądu.
11. Sąd wbrew Swojej właściwości co do rozpoznania skargi wydał w składzie SSR Tycjan Kotara Postanowienie na złożone zażalenie w dniu 04 października 2018, czyli można podejrzewać, że czas jaki upłynął od złożenia do wydania to dziesięć miesięcy, który był potrzebny do znalezienia odpowiedniego sędziego, który wyda postanowienie o prawnie wydanym Postanowieniu, co faktycznie miało miejsce.
12. Sędzia rozpatrując to zażalenie mając informację na temat zrealizowania Postanowienia, za nim ono stało się prawomocne postanowił uznać wydane Postanowienie za prawidłowe. Fakt przejęcia środków z kont spółek i uznaniu ich za dowód rzeczowy już w lutym 2018 należy uznać za bezprawny, gdyż zrobiono to na podstawie nieprawomocnego Postanowienia czym naruszono Art. 589 G & 3.
13. W związku z tą sytuacją, Spółki Czeskie złożyły w Czeskim Sądzie doniesienie o popełnieniu przestępstwa przez Organ Czeskiej Prokuratury, co w dalszej kolejności zostanie skierowane przez ten Organ przeciw Polsce, gdyż zostało naruszone tak prawo Czeskie jak i prawo UE, dotyczące naruszenia współpracy poprzez wzajemne zaufanie.
14. W tym temacie nastąpiło kolejne naruszenie prawa o czym już pisałem, że Prokurator złożyła skargę do niewłaściwego Sądu, jednak to Sąd ma obowiązek na podstawie Art. 35 & 1 K. P. K. zbadać swoją właściwość i w razie uznania, że nie jest właściwy powinien przekazać ją do Sądu właściwego Z tego wynika, że sędzia orzekając w sprawie zażalenia na Postanowienie prokuratora, naruszył prawo.
15. Niestety muszę w tej sytuacji napisać, że polski pełnomocnik reprezentujący spółki nie zachował się tak jak powinien się zachować profesjonalny prawnik, ponieważ nie zwrócił uwagę na niewłaściwość Sądu, czy też nie podjął innych czynności, związane z naruszeniem praw przez Prokuraturę i Sąd, tym bardziej, że ponad rok później w innym polskim Sądzie zapadło orzeczenie, że środki finansowe zabezpieczone na rachunku bankowym nie mogą być dowodem rzeczowym.
16. Ten przypadek kojarzy się mojej osobie co do podobnej sytuacji za którą została ukarana dyscyplinarnie sędzina która jest żoną prokuratora Krajowego Bogdana Święczkowskiego, a którą niedawno awansował Zbigniew Ziobro na Prezesa Sądu Rejonowego w Sosnowcu. Należy również wspomnieć, że SSR Tycjan Kotara podpisał swoje poparcie dla kandydata sędziego Mariusza Witkowskiego do Krajowej Rady Sądownictwa

1. Art. 228 & 3 Osobom zainteresowanym należy natychmiast wręczyć pokwitowanie stwierdzające, jakie przedmioty i przez kogo zostały zatrzymane.
2. Art. 229 Protokół zatrzymania rzeczy lub przeszukania powinien, oprócz wymagań wymienionych w art. 148 elementy protokołu i art. 148a dane pokrzywdzonych i świadków zamieszczane w protokole z czynności, zawierać oznaczenie sprawy, z którą zatrzymanie rzeczy lub przeszukanie ma związek, oraz podanie dokładnej godziny rozpoczęcia i zakończenia czynności, dokładną listę zatrzymanych rzeczy i w miarę potrzeby ich opis, a nadto wskazanie polecenia sądu lub prokuratora. Jeżeli polecenie nie zostało uprzednio wydane, zamieszcza się w protokole wzmiankę o poinformowaniu osoby, u której czynność przeprowadzono, że na jej wniosek otrzyma postanowienie w przedmiocie zatwierdzenia czynności.
3. Art. 590 & 1 pkt. 4 osobę, przeciwko której zostało wszczęte w Rzeczypospolitej Polskiej postępowanie karne – Minister Sprawiedliwości zwraca się, jeżeli wymaga tego interes wymiaru sprawiedliwości, do właściwego organu państwa obcego z wnioskiem o przekazanie ścigania albo może przyjąć taki wniosek od właściwego organu państwa obcego.
4. Art. 25 & 1 Pkt. 2 o występki określone w rozdziałach XVI i XVII […] oraz art. 299 pranie brudnych pieniędzy Kodeksu karnego;
5. Art. 329 & 1 Przewidzianych w ustawie czynności w postępowaniu przygotowawczym dokonuje na posiedzeniu sąd powołany do rozpoznania sprawy w pierwszej instancji, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej;
6. Art. 589 G & 3 Niezwłocznie po uprawomocnieniu się postanowienia o przepadku zabezpieczonego mienia, o którym mowa w § 1, właściwy sąd występuje do właściwego organu sądowego państwa wykonania postanowienia z wnioskiem o wykonanie tego przepadku;
7. Art. 35 & 1 Sąd bada z urzędu swą właściwość, a w razie stwierdzenia swej niewłaściwości przekazuje sprawę właściwemu sądowi lub innemu organowi.

1. Na wnioski złożone w Prokuraturze Regionalnej w Katowicach przez Naszych obrońców w sprawie zwrotu zatrzymanych rzeczy należących do Czeskiej spółki Synergy Talent s.r.o. które zostały zatrzymane podczas przeszukania miejsca zamieszkania jednej z Naszych pracownic w dniu 05 listopad 2018 roku w związku z opisywaną sprawą, zostało wydane Postanowienie w dniu 15 stycznia 2020 roku przez Centralne Biuro Antykorupcyjne CBA delegatura w Katowicach, jako organu prowadzącego śledztwo RSD – 27/17/KA nadzorowane przez Prokuraturę Regionalną w Katowicach pod sygn. Akt RP I Ds. 2.2016.
2. Postanowienie wydano na podstawie Art. 228 & 1 i 2 k.p.k. Zastanawiam się nad podstawą tego postanowienia a szczególnie co do Art. 228 & 2 k.p.k. jak rozumieć co ma autor na myśli, bo posiadanie laptopa nie należy do zabronionych, natomiast jeżeli znaleziono dowód na popełnienie innego przestępstwa, to właścicielowi bądź użytkownikowi powinny zostać postawione zarzuty, trzecia możliwość jest wykluczona chociażby na fakt, że wobec właściciela nie postawiono zarzutów by mogło podlegać przepadkowi. Następnie wydający to Postanowienie pomija fakt wynikający z Art. 228 & 3 jw.
3. Należy również mieć na uwadze fakt, że wniosek o zwrot laptopa do Prokuratury Regionalnej w Katowicach został skierowany przez pełnomocnika reprezentującego spółkę na terenie Polski w dniu 26 Listopad 2018 roku na który odpowiedzi udzieliła Prokurator nadzorująca śledztwo Katarzyna Janoska dnia 7 grudnia 2018 roku.
   1. Poinformowała, że aktualnie trwają czynności analityczne zmierzające do oceny dowodowej zawartych na wymienionym nośniku danych informatycznych. Po zakończeniu prowadzonych czynności procesowych z chwilą uznania za zbędny dla toczącego się śledztwa, zostanie niezwłocznie zwrócony.
4. Przypomnę, że prowadzone śledztwo obejmuje okres od 2011 do 2016 roku a Postanowienie o uznaniu za dowód rzeczowy wydane przez CBA dotyczy laptopa HP zakupionego w dniu 2 październik 2018 roku, czyli dwa lata po okresie które obejmuje prowadzone śledztwo a na miesiąc przed jego zabraniem. Jeszcze należy zauważyć, że jest błędnym przekonaniem iż komputery mogą stanowić dowód w sprawie, podczas gdy ewentualnie dowodem mogą być dane znajdujące się na w/w komputerach, a nie sprzęt sam w sobie. Należy również zarzucić obrazę prawa procesowego wynikającego z Art. 94 & 1 Pkt. 5 k.p.k. przejawiającą się faktycznym brakiem uzasadnienia skarżonego postanowienia, co w praktyce uniemożliwia kontrolę przesłanek, które legły u podstaw jego wydania.
5. Art. 228 & 1 Przedmioty wydane lub znalezione w czasie przeszukania należy po dokonaniu oględzin, sporządzeniu spisu i opisu zabrać albo oddać na przechowanie osobie godnej zaufania z zaznaczeniem obowiązku przedstawienia na każde żądanie organu prowadzącego postępowanie;
6. Art. 228 & 2 Tak samo należy postąpić ze znalezionymi w czasie przeszukania przedmiotami mogącymi stanowić dowód innego przestępstwa, podlegającymi przepadkowi lub których posiadanie jest zabronione;
7. Art. 94 & 1 Postanowienie powinno zawierać:
   1. Pkt. 5 uzasadnienie, chyba że ustawa zwalnia od tego wymagania

1. Kolejny istotny fakt w tym postępowaniu, dotyczy postawienia zarzutów po raz drugi, o rzekomo popełnienie tego samego czynu ciągłego z art. 9 & 1 w zw. z art. 56 & 1 w zw. z art. 62 & 2 w zw. z art. 6 & 2 k. k. s. oraz art. 271 & 1 i 3 i art. 299 & 1 i 5 w zw. z art. 12 kk
2. Pierwszy raz te zarzuty zostały nam postawione w listopadzie 2014 r przez Prokuraturę Okręgową w Opolu i obejmowały okres od 01 styczeń/marzec 2014 do 15 czerwiec 2014. W dniu 16 grudnia 2020 wydany został prawomocny wyrok przez Sąd Apelacyjny w Wrocławiu, który skazał nas na karę dwóch lat pozbawienia wolności jednocześnie zawieszając jej wykonanie na okres lat pięciu.
3. Od wyroku została złożona skarga kasacyjna. Podstawą prawną złożenia skargi była sytuacja zmiany składu orzekającego po otwarciu przewodu sądowego, natomiast podstawą faktyczną jest to, że Sąd skazał nas za pomocnictwo w popełnieniu przestępstwa, które w ocenie Sądu nie miało miejsca (skazani za pomoc w zabójstwie, chociaż osoba nadal żyje).

4. Natomiast Prokuratura Regionalna w Katowicach w lutym 2019 postawiła nam zarzuty za tożsame czyny zabronione, które zostały podjęte w krótkich odstępach czasu , obejmując okres od sierpnia 2013 – lutego 2014 oraz od 25 czerwca 2014 do października 2016. Słusznie biorąc pod uwagę, normatywną konstrukcję czynu ciągłego z art. 12 kk i art. 6 & 2 k. k. s. oraz to, że czyny zabronione zostały podjęte w krótkich odstępach czasu, co stanowi konstrukcję jednego czynu przestępczego uznając okres popełnienia przestępstwa od sierpnia 2013 do października 2016. Co oznacza, że tylko raz mielibyśmy stanąć przed Sądem a nie dwa razy. Z drugiej strony nielogicznym jest za tym fakt, iż w sytuacji jaka ma miejsce z wydanym prawomocnym wyrokiem przez Sąd Apelacyjny w Wrocławiu oraz postawieniu tych samych zarzutów mielibyśmy jednak odpowiadać po raz drugi. W tej kwestii wielokrotnie wypowiedział się Sąd Najwyższy cytuję:

„Przypomnieć przy tym należy, co słusznie dostrzega skarżący, że od strony normatywnej konstrukcja czynu ciągłego z art. 12 KK choć składa się z wielu zachowań (elementów), to stanowi konstrukcję jednego czynu przestępnego, co z kolei ma ten skutek, iż „prawomocne skazanie za czyn ciągły (art. 12 KK) stoi na przeszkodzie, ze względu na treść art. 17 § 1 pkt 7 KPK, ponownemu postępowaniu o później ujawnione zachowania, będące elementami tego czynu, które nie były przedmiotem wcześniejszego osądzenia, niezależnie od tego, jak ma się społeczna szkodliwość nowo ujawnionych fragmentów czynu ciągłego do społecznej szkodliwości zachowań uprzednio w ramach tego czynu osądzonych […] Niestety, te łatwo dostrzegalne sygnały o możliwości istnienia procesowej przeszkody w orzekaniu nie były przedmiotem zainteresowania tak sądu pierwszej instancji, jak i sądu drugiej instancji, nie mówiąc już o prokuratorach biorących udział w tych postępowaniach, czy też obrońcy z urzędu.”

Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 09 listopad 2017 V KK 327/17

„Zakaz prowadzenia postępowania w postaci res iudicata zachodzi wówczas, gdy uprzednio zakończone zostało prawomocnie postępowanie co do tego samego czynu tej samej osoby, nowe zaś postępowanie pokrywa się z przedmiotem postępowania w sprawie już zakończonej, a także gdy jego przedmiot jest częścią przedmiotu osądzonego w sprawie już zakończonej. Natomiast przyjęcie odmiennej kwalifikacji prawnej czynu czy też różnice w opisie sposobu działania sprawcy nie otwierają możliwości ponownego postępowania. Nowe postępowanie nie jest także dopuszczalne w razie uprzedniego niepełnego rozpoznania sprawy. Powaga rzeczy osądzonej nie pozwala na ponowne postępowanie przeciwko tej samej osobie o ten sam przedmiot odpowiedzialności prawnej, innymi słowy – o ten sam czyn w znaczeniu prawnym.”

Postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 25 września 2015 III KK 140/15

5. Nie bez znaczenia jest również fakt, że w tych dwóch postępowaniach brały udział inne osoby o różnych statusach, czyli w postępowaniu prowadzonym przed Prokuraturę Regionalną występują jako oskarżeni natomiast w postępowaniu prawomocnie zakończonym mieli status świadka. Więc w jaki sposób można mówić o sprawiedliwości, równości wobec prawa itd.
6. Ponieważ od wydania prawomocnego wyroku przez Sąd Apelacyjny oraz występujących negatywnych przesłanek z art. 17 & 1 pkt. 7 k p k upłynęło pół roku, a Prokuratura nadal milczy, to zdecydowałem się w dniu 07 czerwca 2021 złożyć wniosek o umorzenie postępowania w stosunku co do mojej osoby. W zależności jaki będzie skutek z tym związany, będziemy podejmowali następne kroki.

7. Ta sprawa nie tylko pokazuje negatywny obraz działalności Prokuratury czy Sądu, ale również adwokatów, którzy w większości twierdzą, że w postępowaniu przygotowawczym nic nie można zrobić, więc należy czekać do czasu, aż akt oskarżenia nie wpłynie do Sądu. Jednak co innego wynika z cytatu:

Fundamentalnym zadaniem obrońcy, jak zauważa Jerzy Milewski, powinno być niedopuszczenie do rozpoczęcia przewodu sądowego. Uprawnienia obrońcy, uwidaczniające się już na etapie postępowania przygotowawczego, mają uczynić z niego efektywne ,,narzędzie obrony”, a nie, cytując autora, ,,obrońcę malowanego”. Ten jasno wyrażony krytycyzm i odpowiednia argumentacja obrońcy przekonać powinny oskarżyciela o bezzasadności zamierzonego oskarżenia

„Instytucja uniewinnienia w polskim procesie karnym” – Marta Kowalczyk-Ludzia, Wydawnictwo UWM Olsztyn 2014