PR w KATOWICACH

1. Na początku wyjaśnię, że ten artykuł dotyczy trwającego postępowania przygotowawczego, a więc nie mogę ujawniać szczegółów związanych z materiałami dowodowymi oraz wskazywać informacji o osobach podejrzanych w tym postępowaniu.
3. Dlatego też artykuł został napisany w kontekście zwrócenia uwagi na nieprawidłowości jakie mają miejsce w związku z panującym bezprawiem w Polsce czego to postępowanie jest dowodem. Postępowanie ma charakter między międzynarodowy oraz pokazanie jak działa układ parasola ochronnego, między organami ścigania a organami skarbowymi.

1. W sprawie tej już w październiku 2014 roku Prokurator Janoska, pracując w Prokuraturze Okręgowej w Katowicach, wydała Postanowienie o zablokowaniu kont w naszej polskiej spółce LUXONA, na okres trzech miesięcy, co zmusiło nas do zwolnienia zatrudnionych pracowników, gdyż straciliśmy podpisany w czerwcu 2014 roku kontrakt z kontrahentem z USA na świadczenie usług.
2. Jednak po trzech miesiącach odblokowano rachunki wraz z zabezpieczonymi środkami znajdującymi się na tych rachunkach, tutaj dodam, że złożono zażalenie, które zostało przekazane do Sądu pół roku po odblokowaniu kont a rozpatrzone jeszcze dwa miesiące później. Sąd uznał zasadność Postanowienia o blokadzie. Wydanie takiego orzeczenia, również budzi wiele zastrzeżeń.
3. 1. Jednym z nich jest fakt, że pomimo blokady, nie postawiono nikomu zarzutów ani też nie przesłuchiwano nikogo jako świadka,
   2. Druga sprawa to upływ czasu złożenia zażalenia przez prokurator Janoska do Sądu, było to około ośmiu miesięcy od wydania postanowienia i złożenia przez spółkę zażalenia i gdzie wcześniej po okresie trzech miesięcy odblokowano rachunki.
   3. Było to nielogiczne, jednak Sąd rozpoznał zażalenie na korzyść Prokuratury, tym samym zamykając drogę do wystąpienia o odszkodowanie.
   4. Kolejną czynnością Pani prokurator było wydanie Postanowienia o przeprowadzenie postępowania kontrolnego przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Katowicach
4. Jak przedstawia się sytuacja kontroli na dzień dzisiejszy czyli po prawie siedmiu latach, jak stosuje się parasol ochronny między organami państwowymi, o tym można przeczytać w kolejnych artykułach poniżej.

1. 08 luty 2019 roku prokurator Katarzyna Janoska z Prokuratury Rejonowej w Katowicach delegowana do Prokuratury Okręgowej w Katowicach dalej delegowana do Prokuratury Regionalnej w Katowicach stawia kolejne zarzuty w sprawie o Sygn. Akt. RP. I Ds. 2.2016 obejmującej okres od 2011 do 2016 roku, pierwsze zarzuty postawiła z początkiem listopada 2018 roku, śledztwo prowadzone jest przez CBA pod specjalnym nadzorem prokuratora Bogdana Święczkowskiego.
3. W dniu 20 lutego 2019 w CBA złożony został wniosek o wyjaśnienie Oświadczeń majątkowych prokurator Katarzyny Janoskiej, ponieważ treść zawarta w tych oświadczeniach może wskazywać, na prawdopodobieństwo popełnienia przestępstwa korupcyjnego, pomimo upływu dwóch lat, CBA nie udzieliła żadnej odpowiedzi.
4. W dniu którym zostały przedstawione mojej osobie zarzuty tj. 08 luty 2019 roku złożyłem do akt sprawy oświadczenie w ramach złożenia pisemnych wyjaśnień w którym to oświadczeniu napisałem, że jestem niewinny a co za tym idzie nie przyznaję się do stawianych mi zarzutów oraz uważam, że stawiane zarzuty nie mają podstawy prawnej, by można przypisać popełnienie zarzucanych czynów mojej osobie.
6. Należy nadmienić, że Prokuratura Regionalna z Katowic mając wiedzę o miejscu naszego zamieszkania w Republice Czeskiej, nie skorzystała z prawa wynikającego z Art. 585 k.p.k. czyli skorzystania z pomocy prawnej.
7. Tak jak postąpiła Prokuratura niemiecka, można się domyśleć, że celem było zatrzymanie i aresztowanie, mając to na uwadze wystąpiliśmy o list żelazny, który otrzymaliśmy decyzją Sądu Okręgowego w Katowicach w grudniu 2018 roku.
   2. Art. 585 „W drodze pomocy prawnej mogą być dokonywane niezbędne czynności postępowania karnego, a w szczególności: ​doręczanie pism osobom przebywającym za granicą lub instytucjom mającym siedzibę za granicą;
   3. przesłuchiwanie osób w charakterze oskarżonych, świadków lub biegłych;
   4. dokonywanie oględzin oraz przeszukiwanie pomieszczeń, innych miejsc i osób, zajęcie przedmiotów i wydawanie przedmiotów tych za granicę;
   5. wzywanie osób przebywających za granicą do osobistego dobrowolnego stawiennictwa przed sądem lub prokuratorem w celu przesłuchania świadka lub konfrontacji, jak również doprowadzanie w tym celu osób pozbawionych w tym czasie wolności;
   6. udostępnianie akt i dokumentów oraz informacji o karalności oskarżonych;
   7. udzielanie informacji o prawie.”
8. Ponieważ śledztwo nadzorowane przez Prokuraturę Regionalną w Katowicach było wcześniej prowadzone przez CBŚP, jednak jego prowadzenie zostało przejęte przez CBA delegatura Katowice, które właśnie wydało informację o wynikach działań w 2020 r. gdzie znalazłem wzmiankę o prowadzeniu tego postępowania, dlatego pozwolę sobie załączyć link do całości oraz skorzystam z faktu i odniosę się co do tego wątku.

W związku z toczącym się wielowątkowym postępowaniem dotyczącym działalności na terenie Polski w latach 2013-2018 tzw. mafii paliwowej, funkcjonariusze CBA w 2020 r. zatrzymali kolejne 8 osób. Zatrzymania związane były z uszczupleniami podatkowymi. W ramach funkcjonowania karuzeli podatkowej przez spółki zagraniczne od podmiotu krajowego kupowano olej smarowy, a następnie sprowadzano go z powrotem do kraju. W efekcie tego działania doszło do uszczuplenia podatku VAT oraz podatku akcyzowego na kwotę około 308 mln zł. Wśród zatrzymanych znajdowały się osoby kierujące oraz pracownicy kilku spółek, w tym zarejestrowanych na terenie Niemiec i Wielkiej Brytanii. Wobec 4 zatrzymanych, sąd na wniosek prokuratury zastosował areszt tymczasowy na okres 3 miesięcy. Natomiast wobec pozostałych zastosowano wolnościowe środki zapobiegawcze

Informacja o wynikach działalności Centralnego Biura Antykorupcyjnego w 2020 r. str. 11 – 12

15. Pierwsza istotna rzecz w tym postępowaniu nie występuje wątek korupcyjny w związku z tym prowadzenie postępowania przez funkcjonariuszy CBA jest niezgodne z przepisami prawa.
16. W przytoczonym cytacie, kilka informacji wskazuje na postępowanie o którym wyżej pisałem, jednak;
17. 1. Nie prawdą jest, że w tej sprawie zatrzymano w roku 2020 osiem osób, ponieważ zatrzymań dokonano w 2018 r
    2. Zakres śledztwa obejmuje 2013 – 2016 r.
    3. Karuzeli podatkowej w rozumieniu CBA „spółki zagraniczne od podmiotu krajowego kupowały olej smarowy, a następnie sprowadzano go z powrotem do kraju.”
    4. Nie wspomniano o podmiotach Czeskich, na szkodę których wydała swoje postanowienie Prokuratura Regionalna w Katowicach.
    5. Nie wspomniano również, że został złożony w lutym 2019 r wniosek do CBA dotyczący sprawdzenia oświadczenia majątkowego nadzorującej śledztwo Pani prokurator, które mogą wskazywać na przestępstwo korupcyjne, oczywiście składający wniosek również nie otrzymał żadnej informacji w tej kwestii.
    6. Ostatnie czynności w tym śledztwie wykonano w marcu 2019 r.
18. Odnosząc się do pkt. 15.3 ciężko zrozumieć, że mowa jest o „karuzeli podatkowej”, jeżeli podmiot zagraniczny z innego kraju UE kupował od firmy A olej smarowy i wywiózł go z terenu kraju, a następnie został on zakupiony i sprowadzony do kraju przez firmę B z innego kraju UE, na zasadzie WNT i WDT, to stawka podatku wynosiła 0% więc nie można mówić o stratach Skarbu Państwa.

1. Prokuratura Regionalna w Katowicach prowadzi to śledztwo również pod nadzorem Eurojustu, wspólnie z Prokuraturą niemiecką z posiadanej wiedzy wiem, że odmówiła w tym śledztwie współpracy Prokuratura czeska, nastąpiło to w związku z tym, o czym piszę poniżej.
2. W śledztwie tym naruszono prawo Unii Europejskiej jak również prawo Republiki Czeskiej poprzez bezprawne przejęcie środków finansowych w wielkiej kwocie z rachunków czeskich spółek w lutym 2018 roku.
4. Zgodnie z ustawą – Prawo prywatne międzynarodowe w art. 17 ust. 1 mówi wprost osoba prawna podlega prawu państwa w którym ma siedzibę, za tym ani polska Prokuratura ani Sąd nie mogą powoływać się na przepisy ustanowione i obowiązujące w Polsce wykonując swoje czynności wobec spółek (osób prawnych), mających siedzibę a terenie Republiki Czeskiej.
5. W tym wątku naruszono również polskie prawo wynikające z Art. 228 & 3 i Art. 229 Kodeksu postępowania Karnego. Piszę o tym jako osoba reprezentująca zarząd spółek wobec których naruszono prawo.
7. Środki zostały zablokowane na rachunkach spółek w listopadzie 2016 roku, w mojej ocenie na nieoficjalne zlecenie polskich organów. Służby Republiki Czeskiej w Pradze wszczęły śledztwo, które to następnie przekazano do Prokuratury Okręgowej w Ostravie.
8. Jak wynika z Postanowienia organu nadzorującego Prokuratury Naczelnej w Ołomuńcu w dniu 10 października 2017, już oficjalnie wpłynęło pismo z Prokuratury Regionalnej w Katowicach, która informuje czeski organ o prowadzonym śledztwie wobec osób pochodzenia polskiego reprezentujących zarząd czeskich spółek, a które to spółki mają własną osobowość prawną i podlegają prawu czeskiemu. Jednocześnie Prokuratura z Katowic złożyła wniosek do Prokuratury Okręgowej z Ostravy o rozważenie przekazania sprawy dotyczącej obywateli polskich.
   2. Pytanie skąd Prokuratura w Katowicach ma wiedzę, o prowadzonym postępowaniu przez Prokuraturę Okręgową w Ostravie?
9. W listopadzie 2017 Prokuratura z Ostravy nie mając dowodów na popełnienie przestępstwa przez te spółki jak i osoby zarządzające (informacja uzyskana przez adwokata od prowadzącej postępowanie Pani prokurator), skierowała wniosek do Prokuratury Regionalnej w Katowicach o przejęcie zebranych materiałów z prowadzonego postępowania dotyczących polskich obywateli, wobec, których prowadzono postępowanie wraz z zabezpieczonymi od 7 listopada 2016 roku środkami na rachunku bankowym.
10. 1. Drugie pytanie, nie stawiając zarzutów z powodu braku przestępstwa. Jak można przekazać zabezpieczone pieniądze i to jeszcze jako dowód rzeczowy?
11. Tym bardziej, że Postanowienie o blokadzie rachunków wydał odpowiednik polskiego KNF w oparciu o & 73a prawa czeskiego, z którego nie wynika, by można było środki zabezpieczone uznać za dowód rzeczowy.
13. W odpowiedzi prokurator Katarzyna Janoska wydaje 13 grudnia 2017 roku postanowienie o przejęciu zebranego materiału dotyczących polskich obywateli i dołączeniu go do w/w sprawy, co jest niezgodne z:
    2. Art. 590 & 1 pkt. 4 k.p.k. „W sprawie o przestępstwo popełnione za granicą przez: osobę, przeciwko której zostało wszczęte w Rzeczypospolitej Polskiej postępowanie karne – Minister Sprawiedliwości zwraca się, jeżeli wymaga tego interes wymiaru sprawiedliwości, do właściwego organu państwa obcego z wnioskiem o przekazanie ścigania albo może przyjąć taki wniosek od właściwego organu państwa obcego.”
15. W dniu kolejnym wydaje kolejne postanowienie o przejęciu zabezpieczonych środków na koncie czeskich spółek jako dowód rzeczowy.
16. Uznanie środków zabezpieczonych na koncie jako dowód rzeczowy ma związek z okresem obowiązującym w polskim prawie o blokadzie rachunków i jest to okres trzech miesięcy a który to okres blokady na rachunkach był dłuższy, od blokady do postanowienia minął rok czasu.
17. Postanowienie zostało oparte o wydane przez Ministra Sprawiedliwości Zbigniewa Ziobro Rozporządzenie z dnia 7 kwietnia 2016, z którego ma wynikać, że środki zabezpieczone na koncie bankowym (jako rzecz wirtualna, której nie można zidentyfikować) mogą być uznane za dowód rzeczowy w sprawie.
19. Na to postanowienie z dnia 14 grudnia 2017 roku, zostało złożone zażalenie do Sądu Okręgowego w Katowicach za sprawą Prokuratury Regionalnej w Katowicach, ta jednak przekazała zażalenie tych dwóch spółek w dniu 10 stycznia 2018 do Sądu Rejonowego w Katowicach, czym naruszyła prawo wynikające z
    2. Art. 25 & 1 pkt. 2 k.p.k. „Sąd okręgowy orzeka w pierwszej instancji w sprawach o następujące przestępstwa: o występki określone w rozdziałach XVI i XVII oraz w […] art. 299 pranie brudnych pieniędzy Kodeksu karnego;” w zw. z
    4. Art. 329 & 1 k.p.k. „Przewidzianych w ustawie czynności w postępowaniu przygotowawczym dokonuje na posiedzeniu sąd powołany do rozpoznania sprawy w pierwszej instancji, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.”
20. Dodatkowo nie informując strony składającej zażalenie, że decyzją prokurator prowadzącej postępowanie nastąpiła zmiana złożenia zażalenia do innego Sądu.
22. Sąd wbrew Swojej właściwości co do rozpoznania skargi wydał w składzie SSR Tycjan Kotara postanowienie na złożone zażalenie w dniu 04 października 2018, czyli czas jaki upłynął od złożenia do wydania to dziesięć miesięcy, można podejrzewać, że ten czas był potrzebny do znalezienia odpowiedniego sędziego, który wyda postanowienie o prawnie wydanym postanowieniu, co faktycznie miało miejsce.
24. Sędzia rozpatrując to zażalenie mając informację na temat zrealizowania postanowienia, za nim ono stało się prawomocne postanowił uznać wydane postanowienie za prawidłowe. Fakt przejęcia środków z kont spółek i uznaniu ich za dowód rzeczowy już w lutym 2018 należy uznać za bezprawny, gdyż zrobiono to na podstawie nieprawomocnego postanowienia czym naruszono
    2. Art. 589 G & 1 k. p. k. „W razie ustalenia, że mogące stanowić dowód w sprawie rzeczy, korespondencja, przesyłki, wykazy połączeń telefonicznych lub innych przekazów informacji lub dane przechowywane w systemie informatycznym lub na nośniku, w tym korespondencja przesyłana pocztą elektroniczną, albo mienie podlegające zajęciu w celu zabezpieczenia wykonania postanowienia o przepadku znajdują się na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, sąd właściwy do rozpoznania sprawy albo prokurator może wystąpić o wykonanie postanowienia o ich zatrzymaniu albo zabezpieczeniu bezpośrednio do właściwego organu sądowego tego państwa.„
    4. Art. 589 G & 2 k. p. k. „Przekazując do wykonania postanowienie o zatrzymaniu dowodów, właściwy sąd lub prokurator występuje jednocześnie do właściwego organu sądowego państwa wykonania postanowienia z wnioskiem o ich wydanie.”
25. W związku z tą sytuacją, spółki czeskie złożyły w czeskim Sądzie doniesienie o popełnieniu przestępstwa przez organ czeskiej Prokuratury, co w dalszej kolejności zostanie skierowane przez ten organ przeciw Polsce, gdyż zostało naruszone tak prawo czeskie jak i prawo UE, dotyczące naruszenia współpracy poprzez wzajemne zaufanie.
27. Zostało również naruszone prawo wynikające z ustawy – Prawo prywatne międzynarodowe m. in.
    1. art. 17 ust. 1 „Osoba prawna podlega prawu państwa, w którym ma siedzibę.”
29. Przepis ten określa którego państwa prawu podlega osoba prawna (spółka), wskazując na państwo w którym spółka ma siedzibę. Z tego wynika, że nie można stosować przepisów prawa ustanowionego w innym kraju, co jednak w tym przypadku miało miejsce.
31. W tym temacie nastąpiło kolejne naruszenie prawa o czym już pisałem, że prokurator złożyła skargę do niewłaściwego Sądu, jednak to Sąd ma obowiązek zbadać swoją właściwość i w razie uznania, że nie jest właściwy powinien przekazać ją do Sądu właściwego na podstawie
    2. Art. 35 & 1 k. p. k. „Sąd bada z urzędu swą właściwość, a w razie stwierdzenia swej niewłaściwości przekazuje sprawę właściwemu sądowi lub innemu organowi.”
33. Z tego wynika, że sędzia orzekając w sprawie zażalenia na postanowienie prokuratora, naruszył przepisy prawa.
35. Niestety muszę w tej sytuacji napisać, że polski pełnomocnik reprezentujący czeskie spółki nie zachował się tak jak powinien się zachować profesjonalny prawnik, ponieważ nie zwrócił uwagi na niewłaściwość Sądu, czy też nie podjął innych czynności, związanych z naruszeniem praw przez Prokuraturę i Sąd, tym bardziej, że ponad rok później w innym polskim Sądzie zapadło orzeczenie, że środki finansowe zabezpieczone na rachunku bankowym nie mogą być dowodem rzeczowym.
37. Ten przypadek kojarzy się mojej osobie co do podobnej sytuacji za którą została ukarana dyscyplinarnie sędzina która jest żoną prokuratora Krajowego Bogdana Święczkowskiego, a którą niedawno awansował Zbigniew Ziobro na Prezesa Sądu Rejonowego w Sosnowcu. Należy również wspomnieć, że SSR Tycjan Kotara podpisał swoje poparcie dla kandydata sędziego Mariusza Witkowskiego do Krajowej Rady Sądownictwa.

1. Kodeks postępowania karnego
2. 1. Art. 228 & 3 Osobom zainteresowanym należy natychmiast wręczyć pokwitowanie stwierdzające, jakie przedmioty i przez kogo zostały zatrzymane.
   3. Art. 229 Protokół zatrzymania rzeczy lub przeszukania powinien, oprócz wymagań wymienionych w art. 148 elementy protokołu i art. 148a dane pokrzywdzonych i świadków zamieszczane w protokole z czynności, zawierać oznaczenie sprawy, z którą zatrzymanie rzeczy lub przeszukanie ma związek, oraz podanie dokładnej godziny rozpoczęcia i zakończenia czynności, dokładną listę zatrzymanych rzeczy i w miarę potrzeby ich opis, a nadto wskazanie polecenia sądu lub prokuratora. Jeżeli polecenie nie zostało uprzednio wydane, zamieszcza się w protokole wzmiankę o poinformowaniu osoby, u której czynność przeprowadzono, że na jej wniosek otrzyma postanowienie w przedmiocie zatwierdzenia czynności.
   5. Art. 590 & 1 pkt. 4 osobę, przeciwko której zostało wszczęte w Rzeczypospolitej Polskiej postępowanie karne – Minister Sprawiedliwości zwraca się, jeżeli wymaga tego interes wymiaru sprawiedliwości, do właściwego organu państwa obcego z wnioskiem o przekazanie ścigania albo może przyjąć taki wniosek od właściwego organu państwa obcego.
   7. Art. 25 & 1 Pkt. 2 o występki określone w rozdziałach XVI i XVII […] oraz art. 299 pranie brudnych pieniędzy Kodeksu karnego;
   9. Art. 329 & 1 Przewidzianych w ustawie czynności w postępowaniu przygotowawczym dokonuje na posiedzeniu sąd powołany do rozpoznania sprawy w pierwszej instancji, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej;
   11. Art. 589 G & 3 Niezwłocznie po uprawomocnieniu się postanowienia o przepadku zabezpieczonego mienia, o którym mowa w § 1, właściwy sąd występuje do właściwego organu sądowego państwa wykonania postanowienia z wnioskiem o wykonanie tego przepadku;
   13. Art. 35 & 1 Sąd bada z urzędu swą właściwość, a w razie stwierdzenia swej niewłaściwości przekazuje sprawę właściwemu sądowi lub innemu organowi.
3. Ustawa – Prawo prywatne międzynarodowe (Dz.U. 2011 nr 80 poz. 432)
4. 1. Art. 17 ust. 1 Osoba prawna podlega prawu państwa, w którym ma siedzibę
   3. Art. 20 Do ochrony dóbr osobistych osób prawnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 16.
   5. Art. 16 ust. 1 Dobra osobiste osoby fizycznej (prawnej) podlegają jej prawu ojczystemu
   7. Art. 16 ust. 2 Osoba fizyczna (prawna), której dobro osobiste jest zagrożone naruszeniem lub zostało naruszone może żądać ochrony na podstawie prawa państwa, na którego terytorium nastąpiło zdarzenie powodujące to zagrożenie naruszenia lub naruszenie, albo prawa państwa, na którego terytorium wystąpiły skutki tego naruszenia.

1. Na wnioski złożone w Prokuraturze Regionalnej w Katowicach przez naszych obrońców w sprawie zwrotu zatrzymanych rzeczy należących do czeskiej spółki Synergy Talent s.r.o. które zostały zatrzymane podczas przeszukania miejsca zamieszkania jednej z naszych pracownic w dniu 05 listopad 2018.
2. W związku z tym, zostało wydane postanowienie w dniu 15 stycznia 2020 roku przez Centralne Biuro Antykorupcyjne CBA delegatura w Katowicach, jako organu prowadzącego śledztwo RSD – 27/17/KA nadzorowane przez Prokuraturę Regionalną w Katowicach pod sygn. Akt RP I Ds. 2.2016. Postanowienie wydano na podstawie
   2. Art. 228 & 1 k.p.k. „Przedmioty wydane lub znalezione w czasie przeszukania należy po dokonaniu oględzin, sporządzeniu spisu i opisu zabrać albo oddać na przechowanie osobie godnej zaufania z zaznaczeniem obowiązku przedstawienia na każde żądanie organu prowadzącego postępowanie.”
   4. Art. 228 & 2 k.p.k. „Tak samo należy postąpić ze znalezionymi w czasie przeszukania przedmiotami mogącymi stanowić dowód innego przestępstwa, podlegającymi przepadkowi lub których posiadanie jest zabronione.”
   6. Art. 228 & 3 k. p. k. „Osobom zainteresowanym należy natychmiast wręczyć pokwitowanie stwierdzające, jakie przedmioty i przez kogo zostały zatrzymane.
4. Zastanawiam się nad podstawą tego postanowienia a szczególnie co do paragrafu 2, jak rozumieć co ma autor na myśli? posiadanie laptopa nie należy do zabronionych, natomiast jeżeli znaleziono dowód na popełnienie innego przestępstwa, to właścicielowi bądź użytkownikowi powinny zostać postawione zarzuty, trzecia możliwość jest wykluczona chociażby na fakt, że wobec właściciela nie postawiono zarzutów by mogło podlegać przepadkowi. Następnie wydający to postanowienie pomija fakt wynikający z paragrafu 3. Należy również zarzucić obrazę prawa procesowego, przejawiającą się faktycznym brakiem uzasadnienia skarżonego postanowienia, co w praktyce uniemożliwia kontrolę przesłanek, które legły u podstaw jego wydania, wynikającego z;
5. 1. „Art. 94 & 1 Pkt. 5 k.p.k. „Postanowienie powinno zawierać: uzasadnienie, chyba że ustawa zwalnia od tego wymagania.”
7. Jeszcze należy zauważyć, że jest błędnym przekonaniem iż komputery mogą stanowić dowód w sprawie, podczas gdy ewentualnie dowodem mogą być dane znajdujące się na w/w komputerach, a nie sprzęt sam w sobie.
8. Przypomnę, że prowadzone śledztwo obejmuje okres od 2011 do 2016 roku a postanowienie o uznaniu za dowód rzeczowy wydane przez CBA dotyczy laptopa HP zakupionego w dniu 2 październik 2018 roku, czyli dwa lata po okresie które obejmuje prowadzone śledztwo a na miesiąc przed jego zabraniem.

1. Na tą decyzję złożył pełnomocnik spółki Synergy Talent s. r. o. zażalenie do Sądu Okręgowego w Katowicach za pośrednictwem Prokuratury Regionalnej w Katowicach, która nadzoruje prowadzone przez CBA śledztwo. Zażalenie zostało złożone w dniu 10 luty 2020 i jak do tej pory nie zostało rozpoznane przez Sąd. Z dużą dozą prawdopodobieństwa można przyjąć, że prokurator Janoska nadzorująca postępowanie nie przekazała zażalenia do Sądu, wniosek ten nasuwa się, chociażby z doświadczenia, gdzie już wcześniej dochodziło do sytuacji, że zażalenia były przetrzymywane przez tą prokurator i trafiały do Sądów po kilku miesiącach, być może w tej sytuacji uznała prokuratorka, że nie będzie składać w Sądzie albo zapomniała złożyć.

1. Należy również mieć na uwadze fakt, że wniosek o zwrot laptopa do Prokuratury Regionalnej w Katowicach został skierowany przez pełnomocnika reprezentującego spółkę na terenie Polski w dniu 26 Listopad 2018 roku na który odpowiedzi udzieliła prokurator nadzorująca śledztwo Katarzyna Janoska dnia 7 grudnia 2018 roku. Poinformowała, że
2. 1. „aktualnie trwają czynności analityczne zmierzające do oceny dowodowej zawartych na wymienionym nośniku danych informatycznych. Po zakończeniu prowadzonych czynności procesowych z chwilą uznania za zbędny dla toczącego się śledztwa, zostanie niezwłocznie zwrócony.„

1. Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury (Dz.U. 2016 poz. 508)
   2. & 108. pkt. 1 W przypadku łączenia spraw w jedno postępowanie przygotowawcze, postępowanie wszczęte później włącza się do postępowania wcześniej wszczętego.
   4. & 109 pkt. 1 W przypadku wyłączenia do odrębnego postępowania przygotowawczego materiałów dotyczących niektórych osób lub czynów będących przedmiotem postępowania wydaje się postanowienie o wyłączeniu materiałów do odrębnego postępowania.
   2. § 125. Forma śledztwa obowiązuje w stosunku do wszystkich czynów ujawnionych w czasie jego trwania, objętych jednym postępowaniem ze względu na łączność podmiotową, przedmiotową lub podmiotowo-przedmiotową; dotyczy to również spraw poszczególnych osób lub o poszczególne czyny wyłączonych do odrębnego postępowania, z zastrzeżeniem § 109 ust. 3.
3. W tym przypadku, jak wynika z regulaminu wewnętrznego Prokuratury, doszło do naruszenia prawa w związku z tym, iż regulamin mówi o łączeniu spraw, gdzie później wszczęte załącza się do wcześniej wszczętego, czyli w naszym przypadku, postępowanie z Opola, powinno być włączone do postępowania z Katowic. Co prawda regulamin mówi o możliwości wyłączenia do innego postępowania, które dotyczy niektórych osób lub czynów, jednak chodzi w tym przypadku o wyłączenie całości okresu objętego zarzutem i przekazanie innej jednostce dalsze prowadzenie postępowania. Jeżeli w tym przypadku Katowice wyłączyły nas z postępowania i przekazały do postępowania z Opola, to w Opolu powinniśmy zostać objęci całym okresem. A nie jak zrobiono to wycinając pewien fragment z całości okresu. Celem tych przepisów, jest niedopuszczenie do podwójnego karania za ten sam czyn popełniony w krótkich odstępach czasu.
   2. art. 9 § 1 k. k. s. w zw. z art. 62 § 2 k. k. s. w zw. z art. 2 § 2 k. k. s., art. 56 §1 k. k. s., w zw. z art. 6 § 2 k. k. s. w zw. z art. 7 § 1 k. k. s., art. 37 § 1 pkt. 2 k. k. s., oraz
   2. art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k. przy zast. art. 65 § 1 k.k. i art. 299 §1, 5 i 6 k.k. w zw. z art. 12 k.k.
4. Pierwszy raz te zarzuty zostały nam postawione w listopadzie 2014 r przez Prokuraturę Okręgową w Opolu i obejmowały okres od 01 styczeń/marzec 2014 do 15 czerwiec 2014. W dniu 16 grudnia 2020 wydany został prawomocny wyrok przez Sąd Apelacyjny w Wrocławiu, który skazał nas na karę dwóch lat pozbawienia wolności jednocześnie zawieszając jej wykonanie na okres lat pięciu.
6. Od wyroku została złożona skarga kasacyjna. Podstawą prawną złożenia skargi była sytuacja zmiany składu orzekającego po otwarciu przewodu sądowego, natomiast podstawą faktyczną jest to, że Sąd skazał nas za pomocnictwo w popełnieniu przestępstwa, które w ocenie Sądu nie miało miejsca (skazani za pomoc w zabójstwie, chociaż osoba nadal żyje). Złożona została również skarga do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, w związku z naruszeniem
   2. Art. 6 ust. 1 i art. 6 ust. 3 punkt d i Art. 7 ust. 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności

4. Natomiast Prokuratura Regionalna w Katowicach w lutym 2019 postawiła nam zarzuty za tożsame czyny zabronione,
5. 1. art. 9 § 1 k. k. s. w zw. z art. 56 § 1 k. k. s. w zw. z art. 62 § 2 k. k. s. w zw. z art. 7 § 1 k. k. s. w zw. z art. 6 § 2 k. k. s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 1, 2 i 5 k. k. s. oraz
   3. art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i art. 299 § 1 i 5 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.
6. które zostały podjęte w krótkich odstępach czasu , obejmując okres od sierpnia 2013 – lutego 2014 oraz od 25 czerwca 2014 do października 2016. Słusznie biorąc pod uwagę, normatywną konstrukcję czynu ciągłego z art. 12 kk i art. 6 & 2 k. k. s. oraz to, że czyny zabronione zostały podjęte w krótkich odstępach czasu, co stanowi konstrukcję jednego czynu przestępczego uznając okres popełnienia przestępstwa od sierpnia 2013 do października 2016. Co oznacza, że tylko raz mielibyśmy stanąć przed Sądem a nie dwa razy. Z drugiej strony nielogicznym jest za tym fakt, iż w sytuacji jaka ma miejsce z wydanym prawomocnym wyrokiem, przez Sąd Apelacyjny w Wrocławiu oraz postawieniu tych samych zarzutów, mielibyśmy jednak odpowiadać po raz drugi.
8. W tej kwestii wielokrotnie wypowiedział się Sąd Najwyższy cytuję:

„Przypomnieć przy tym należy, co słusznie dostrzega skarżący, że od strony normatywnej konstrukcja czynu ciągłego z art. 12 KK choć składa się z wielu zachowań (elementów), to stanowi konstrukcję jednego czynu przestępnego, co z kolei ma ten skutek, iż „prawomocne skazanie za czyn ciągły (art. 12 KK) stoi na przeszkodzie, ze względu na treść art. 17 § 1 pkt 7 KPK, ponownemu postępowaniu o później ujawnione zachowania, będące elementami tego czynu, które nie były przedmiotem wcześniejszego osądzenia, niezależnie od tego, jak ma się społeczna szkodliwość nowo ujawnionych fragmentów czynu ciągłego do społecznej szkodliwości zachowań uprzednio w ramach tego czynu osądzonych […] Niestety, te łatwo dostrzegalne sygnały o możliwości istnienia procesowej przeszkody w orzekaniu nie były przedmiotem zainteresowania tak sądu pierwszej instancji, jak i sądu drugiej instancji, nie mówiąc już o prokuratorach biorących udział w tych postępowaniach, czy też obrońcy z urzędu.”

Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 09 listopad 2017 V KK 327/17

„Zakaz prowadzenia postępowania w postaci res iudicata zachodzi wówczas, gdy uprzednio zakończone zostało prawomocnie postępowanie co do tego samego czynu tej samej osoby, nowe zaś postępowanie pokrywa się z przedmiotem postępowania w sprawie już zakończonej, a także gdy jego przedmiot jest częścią przedmiotu osądzonego w sprawie już zakończonej. Natomiast przyjęcie odmiennej kwalifikacji prawnej czynu czy też różnice w opisie sposobu działania sprawcy nie otwierają możliwości ponownego postępowania. Nowe postępowanie nie jest także dopuszczalne w razie uprzedniego niepełnego rozpoznania sprawy. Powaga rzeczy osądzonej nie pozwala na ponowne postępowanie przeciwko tej samej osobie o ten sam przedmiot odpowiedzialności prawnej, innymi słowy – o ten sam czyn w znaczeniu prawnym.”

Postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 25 września 2015 III KK 140/15

5. Nie bez znaczenia jest również fakt, że w tych dwóch postępowaniach brały udział inne osoby o różnych statusach, czyli w postępowaniu prowadzonym przed Prokuraturę Regionalną występują jako oskarżeni natomiast w postępowaniu prawomocnie zakończonym mieli status świadka. Więc w jaki sposób można mówić o sprawiedliwości, równości wobec prawa itd.
6. Ponieważ od wydania prawomocnego wyroku przez Sąd Apelacyjny upłynęło pół roku, a Prokuratura nadal milczy, to zdecydowałem się w dniu 07 czerwca 2021 złożyć wniosek o umorzenie postępowania w stosunku co do mojej osoby, ponieważ występuje negatywna przesłanka z
7. 1. art. 17 & 1 pkt. 7 k p k „Nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy: postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone albo wcześniej wszczęte toczy się”

7. Ta sprawa nie tylko pokazuje negatywny obraz działalności Prokuratury czy Sądu, ale również adwokatów, którzy w większości twierdzą, że w postępowaniu przygotowawczym nic nie można zrobić, więc należy czekać do czasu, aż akt oskarżenia nie wpłynie do Sądu.
8. Jednak co innego wynika z cytatu:

Fundamentalnym zadaniem obrońcy, jak zauważa Jerzy Milewski, powinno być niedopuszczenie do rozpoczęcia przewodu sądowego. Uprawnienia obrońcy, uwidaczniające się już na etapie postępowania przygotowawczego, mają uczynić z niego efektywne ,,narzędzie obrony”, a nie, cytując autora, ,,obrońcę malowanego”. Ten jasno wyrażony krytycyzm i odpowiednia argumentacja obrońcy przekonać powinny oskarżyciela o bezzasadności zamierzonego oskarżenia

„Instytucja uniewinnienia w polskim procesie karnym” – Marta Kowalczyk-Ludzia, Wydawnictwo UWM Olsztyn 2014

1. Kolejnym naruszeniem prawa jakie w tym postępowaniu ma zapewne miejsce, to bez wątpienia jest przewlekłość postępowania o czym mówi ustawa z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora (Dz. U. 2004 Nr 179 poz. 1843).
2. Ocena czy doszło do przewlekłości postępowania określona została w ustawie a dokładniej w artykule, który przytoczę poniżej w części dotyczącej postępowania przygotowawczego.
3. 1. Art. 2 ust. 2 „Dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności […] podjętych przez prokuratora prowadzącego lub nadzorującego postępowanie przygotowawcze w celu zakończenia postępowania przygotowawczego. […] Dokonując tej oceny, uwzględnia się łączny dotychczasowy czas postępowania od jego wszczęcia do chwili rozpoznania skargi, niezależnie od tego, na jakim etapie skarga została wniesiona, a także charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania.”
4. Następnie ustawa określa kto jest uprawniony do wniesienia skargi, jak również do jakiego Sądu należy rozpoznanie skargi oraz przez kogo wnosi się skargę i tak,
5. 1. Art. 3 „Uprawnionym do wniesienia skargi jest:
      1. ust. 1 w postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe – strona;
      2. ust. 4 w postępowaniu karnym – strona oraz pokrzywdzony, nawet jeśli nie jest stroną;
      3. ust. 6 w postępowaniu sądowo-administracyjnym – skarżący oraz uczestnik postępowania na prawach strony;”
   2. Art. 4 ust. 5 „Jeżeli skarga dotyczy przewlekłości postępowania przygotowawczego, właściwy do jej rozpoznania jest sąd przełożony nad sądem, który byłby właściwy rzeczowo do rozpoznania sprawy.”
   4. Art. 5 ust. 4 „Skargę dotyczącą przewlekłości postępowania przygotowawczego wnosi się do prokuratora prowadzącego lub nadzorującego to postępowanie.”
7. O ile, przepisy art. 2, 3 i 4 nie budzą żadnych zastrzeżeń, tak już mam inne zdanie na temat art. 5 ust. 4, czyli wnoszenia skargi o przewlekłość do prokuratora prowadzącego czy nadzorującego, a nie bezpośrednio do Sądu właściwego do rozpoznania skargi.
8. Zacznę, od tego, że prokurator, którego dotyczy skarga, po pierwsze ma możliwość zapoznania się z treścią skargi, przedstawionych argumentów przez składającego skargę i może odpowiednio przygotować i przekazać do Sądu swoje argumenty.
9. Już w tym miejscu dochodzi do pewnej niesprawiedliwości, ponieważ strona, której skarga dotyczy może się ustosunkować do argumentów strony skarżącej, a ta już nie ma takiej możliwości, ponieważ Sąd rozpoznaje zaocznie takie skargi.
10. To tylko jeden powód, ale są i bardziej budzące wątpliwości, myślę że każdy zrozumie o czym piszę z dalszej części.
11. Dodam jeszcze, że w mojej ocenie, skargę powinno składać, się do właściwego Sądu, który powiadamia o skardze organ, którego skarga dotyczy, jednocześnie zobowiązuje ten organ do przedstawienia własnych argumentów i przekazania akt sprawy. Zresztą w ustawie jest;
12. 1. Art. 10 & 2a „Jeżeli skarga dotyczy przewlekłości postępowania przygotowawczego, sąd właściwy zawiadamia Skarb Państwa – prokuratora przełożonego nad prokuratorem prowadzącym lub nadzorującym postępowanie przygotowawcze, doręczając mu odpis skargi.”
14. Biorąc za tym pod rozważenie złożenie skargi na przewlekłość w tym postępowaniu, należałoby wskazać, na czas trwania postępowania czyli około ośmiu lat, wskazać jakie zostały podjęte czynności w tym czasie, które miały znaczenie dla składającej skargę strony.
15. Tutaj należałoby wskazać m. in.
16. 1. Blokada rachunków spółki Luxona w dniu 16 październiku 2014 a następnie ich odblokowanie w styczniu 2015, przy czym, złożone zażalenie na czynność blokady prokuratura przekazała do Sądu dopiero pół roku po odblokowaniu rachunków, pomimo tego zażalenie Sąd rozpoznał na niekorzyść spółki. Zwracając również uwagę, że postępowanie było prowadzone w sprawie a nie przeciwko oraz nie przeprowadzono żadnej czynności wobec osób związanych z spółką.
    3. W ten sam dzień prokurator Katarzyna Janoska z Prokuratury Rejonowej del. do Prokuratury Okręgowej w Katowicach, zleciła przeprowadzenie postępowania kontrolnego w spółce Luxona organowi skarbowemu obecnie Naczelnikowi Śląskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Katowicach.
    4. Postępowanie to pomimo, że w dniu 11 lutym 2020 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił decyzję organu II instancji tj. Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach, jednak organ ten w wrześniu 2020 postanowił uchylić Decyzję I instancji i przekazać do ponownego rozpoznania.
    5. Ponieważ w ocenie spółki i osób reprezentujących spółkę, organy prowadzące postępowanie kontrolne mogły dopuścić się przestępstwa w dniu 24 luty 2021 złożono do Prokuratury Regionalnej w Krakowie zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa na szkodę spółki. Ta jednak przekazała zawiadomienie do Prokuratury Regionalnej w Katowicach, co doprowadziło do sytuacji, że w ciągu pięciu miesięcy zaangażowano pięć organów Prokuratur, w ostateczności zawiadomienie trafiło do Prokuratury Okręgowej w Gliwicach, która to Prokuratura będąc od trzydziestu dni w posiadaniu zawiadomienia przysyła pismo w którym powołuje się na art. 307 & 1 k p k, który obliguje ją do wystawienia w ciągu 30 dni postanowienia o wszczęciu bądź odmowie wszczęcia postępowania, natomiast zdaniem prokuratora jest to podstawa wzywająca do udostępnienia w ciągu 7 dni Prokuraturze materiału dowodowego, który został wskazany w zawiadomieniu. Owszem część pierwsza tego artykułu mówi o uzupełnieniu danych zawartych w zawiadomieniu lub dokonać sprawdzenia faktów, ale nie o zobligowaniu do udostępnienia materiału dowodowego.
    6. Jednak to mniej istotne, ponieważ prokurator stwierdza, że wskazany materiał nie został im udostępniony, ponieważ nie mają go w Prokuraturze, ponieważ mam potwierdzenie złożenia wraz z zawiadomieniem to wniosek jest jeden Prokuratura zagubiła materiał dowodowy, skandal.
    7. Powiem więcej ten materiał nie zaginął, tylko jest to świadome działanie Prokuratury co jest jeszcze większym skandalem, a co gorsza wiem kto za tym stoi, jest to przełożony prokurator K. Janoskiej, czyli szef Prokuratury Regionalnej w Katowicach prokurator Tomasz Janeczek.
17. To już nie tylko skandal, ale faktyczny przykład działania układu zależnego od władzy.
    2. W marcu 2017 Prokuratura zwróciła się o pomoc prawną do Republiki Czeskiej w celu przeprowadzenia przez organy ścigania tego kraju czynności przeszukania pomieszczeń tj. mieszkania i biura zajmowanych przez skarżącego, pomimo że całość dokumentacji spółki Luxona została przekazana w październiku 2014 i od tego czasu przez ponad dwa lata nie podejmowano, żadnych czynności, poza prowadzonym postępowaniem kontrolnym przez organ skarbowy nie wzywano nikogo nawet w charakterze świadków.
    3. Kolejna czynność jaka zaistniała to wydanie w grudniu 2017 roku postanowienia o przejęcie postępowania prowadzonego również w sprawie przez organ czeskiej Prokuratury wobec obywateli polskich (skarżącego) i włączenie postępowania do prowadzonego postępowania którego dotyczy skarga, wraz z środkami finansowymi zabezpieczonymi na rachunkach czeskich spółek oraz uznanie tych środków za dowód rzeczowy w tym postępowaniu.
    4. Na to postanowienie, pełnomocnik reprezentujący czeskie spółki złożył do Sądu Okręgowego w Katowicach zażalenie za pośrednictwem Prokuratury. Ta sama Pani prokurator K. Janoska, przekazała natomiast zażalenie do Sądu Rejonowego w Katowicach.
    6. Następnie w styczniu 2018 w kolejnym postanowieniu, pomimo braku rozpatrzenia przez Sąd zażalenia, Prokuratura zwróciła się do organu czeskiej Prokuratury o przekazanie środków finansowych z rachunków spółek na rachunek Prokuratury w Katowicach, w związku z tym czeski organ nakazał bankom czeskim w których posiadały rachunki czeskie spółki przelać pieniądze do Polski w efekcie doszło do przejęcia majątku czeskich spółek niezgodnie z przepisami prawa Republiki Czeskiej, prawa polskiego oraz prawa UE.
    7. Sąd Rejonowy w Katowicach rozpoznał złożone zażalenie dopiero w październiku 2018 tj. dziesięć miesięcy po złożeniu zażalenia, jednocześnie rozstrzygając, że postanowienie Prokuratury było zgodne z prawem innego zdania, był natomiast Trybunał Konstytucyjny Republiki Czeskiej, który rozpoznawał skargę czeskich spółek złożoną w Czechach.
    8. Otóż rozpoznając skargę w pełnym składzie czeski Trybunał Konstytucyjny orzekł, że organ czeskiej Prokuratury, przekazując środki finansowe z rachunków czeskich spółek na rachunek polskiej Prokuratury w Katowicach, naruszył prawo własności, które podlega ochronie Konstytucji oraz prawu Unii Europejskiej. Jednocześnie Trybunał zwrócił się do czeskiej Prokuratury, by ta skierowała wniosek do polskiej Prokuratury o zwrot przekazanych środków finansowych. W konsekwencji wydanego orzeczenia zwolniono z Prokuratury czeskiej Panią prokurator, która naruszyła przepisy prawa, czym działała na szkodę czeskich spółek. Następnie czeska Prokuratura kilkukrotnie zwróciła się do Prokuratury w Katowicach o zwrot środków finansowych, ta jednak milczy i lekceważąco nie odpowiada na złożone wnioski.
    10. W listopadzie 2018 prokurator Katarzyna Janoska z Prokuratury Okręgowej del. do Prokuratury Regionalnej w Katowicach w tym postępowaniu, który obejmuje okres od połowy 2011 do końca października 2016, wydała nakaz zatrzymania i postawiła zarzuty osobie, która pracowała w jednej z naszych spółek czeskich i nałożyła wolnościowe środki zapobiegawcze w tym, zakaz opuszczania kraju, poręczenie majątkowe, dozór policyjny oraz zakaz kontaktowania się z pracodawcą, w konsekwencji tego ostatniego środka osoba ta straciła pracę i środki do życia.
    12. Jednocześnie Prokuratura mając wiedzę, że zamieszkujemy i pracujemy wraz z partnerką w Republice Czech nie wystosowała do nas żadnego wezwania w zamian za to, prowadzący śledztwo funkcjonariusze CBA z Katowic, w sposób podstępny, chcieli doprowadzić do zatrzymania partnerki w tym celu przygotowali zasadzkę w jednej z prywatnych szkół na Śląsku, której uczniem był syn partnerki lat 9. Postanowili w sposób podstępny zmusić Dyrektorkę szkoły, by ta pod pretekstem konieczności rozmowy z partnerką na temat syna wezwała ją do szkoły, gdy sekretarka zadzwoniła kilka dni przed zatrzymaniem naszej pracownicy, partnerka będąc nie świadoma umówiła się na konkretny dzień. W sumie był to dzień po zatrzymaniu pracownicy, w ten umówiony dzień z samego rana raz jeszcze zadzwoniła sekretarka z szkoły, czy na pewno partnerka przyjedzie, potwierdziła, że tak, to wzbudziło podejrzenia i partnerka nie pojechała do szkoły, jak później się dowiedzieliśmy były one zasadne. Natomiast czekający przed szkołą jak i w szkole funkcjonariusze nalegali by Dyrektorka za wszelką cenę zmusiła partnerkę do przyjazdu, ale Dyrektorka stanowczo odmówiła, ponieważ obawiała się, że może to doprowadzić do tragedii, mając na względzie zdenerwowanie partnerki i trasę około stu kilometrów do przejechania.
    14. Ta sytuacja stała się jasna, że Prokuratura chce nas zatrzymać i zamknąć w areszcie, dlatego zwróciliśmy, się do swoich obrońców, by złożyli wnioski do Sądu o listy żelazne, ponieważ nie czujemy się winni chcieliśmy wziąć udział w czynnościach Prokuratury, jednak świadomość podejmowanych działań CBA i Prokuratury wzbudzała nasze podejrzenia, że trafimy do aresztu, tym samym nasze spółki upadną i zostaniemy bez środków do życia oraz stracimy możliwość obrony swojej niewinności.
    15. W grudniu 2018 uzyskaliśmy listy żelazne, które jednak nie do końca nas satysfakcjonowały, wszem zapewniały nam ochronę prze zastosowaniem aresztu, jednak z sentencji listów wynikało, że zastosowano areszt domowy, gdyż nie mogliśmy opuszczać miejsca zamieszkania na terenie Polski wskazanego w wniosku, tym sposobem pozbawieni zostaliśmy prowadzenia działalności w naszych spółkach a co gorsza, można było to interpretować jako zakaz opuszczania mieszkania. Dlatego też prosiliśmy obrońców o złożenie dwóch wniosków jeden o interpretacje zakazu opuszczania mieszkania a drugi o pozwolenie na pobyt od poniedziałku do soboty w miejscach siedziby firm w Czechach, Sąd wydał pozwolenie na trzy dniowe pobyty.
    17. W końcu w dniu 8 luty 2019, po tym jak Prokuratura odwołała termin wyznaczony w styczniu 2019 została przeprowadzona czynność w Prokuraturze Regionalnej w Katowicach, gdzie w oddzielnych pokojach prokuratorzy postawili nam zarzuty oraz przeprowadzili czynność przesłuchania. W moim przypadku trafiłem do prokurator K. Janoskiej, której towarzyszyła agentka CBA o czym dowiedziałem się po sporządzeniu protokołu. Po przedstawieniu zarzutów, nie przyznałem się do nich i złożyłem pisemne oświadczenie w którym podważyłem brak podstaw prawnych do stawianych zarzutów. Do dnia dzisiejszego Prokuratura nie odniosła się do tego.
    19. Kolejną czynnością, jaka miała miejsce w tej sprawie, to 20 lutego 2019 w siedzibie CBA w Katowicach odbyła się konfrontacja z innym podejrzanym w tej sprawie, na początku również złożyłem oświadczenie w którym stwierdziłem, że bezzasadnym jest prowadzenie czynności do czasu, aż Prokuratura nie odniesie się do mojego oświadczenia w końcu po rozmowie z obrońcą postanowiliśmy, że wezmę w tej czynności udział. Sama konfrontacja była w żaden sposób nie zasadna, ponieważ nie składałem żadnych wyjaśnień w tym postępowaniu osobą z którą byłem konfrontowany był były pracownik spółki Luxona, który pracował w roku 2014.
    21. Miesiąc później odbyła się kolejna czynność konfrontacji w siedzibie Komendy Wojewódzkiej Policji w Katowicach, która również była tak jak poprzednia bezzasadna.
    23. Od tego czasu w tym postępowaniu jedyną czynnością, która trwa od października 2014, jest prowadzone przez Naczelnika Śląskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Katowicach postępowanie kontrolne wobec spółki Luxona, chociaż brak wszelkich podstaw prawnych jak i faktycznych do jej prowadza, co świadczy jedynie o nacisku Prokuratury na ten organ, by ten wydał negatywną dla spółki Decyzję, by mogła Prokuratura wykorzystać ją jako dowód w tym postępowaniu. Ponieważ uchylona Decyzja przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oraz merytoryczne uzasadnienie wyroku potwierdza, że teza jaką wskazuje Prokuratura w zarzutach jest błędna, bezpodstawna, zresztą nie tylko ten wyrok, ale jest wiele wyroków Sądu Najwyższego, czy Naczelnego Sądu Administracyjnego, które obalają wykreowaną tezę Prokuratury i to nie tylko wobec nas ale również wobec pozostałych podejrzanych.
18. W dniu 07 czerwiec 2021 złożyłem do prokurator K. Janoskiej wniosek o umorzenie postępowania co do mojej osoby w zw. z zaistniałą negatywną przesłanką procesową z art. 17 & 1 pkt. 7 k p k, do dnia dzisiejszego pomimo upływu prawie pięćdziesięciu dni wniosek nie został rozpoznany. To pokazuje w jaki sposób Prokuratura lekceważy polskich obywateli.
    2. Mając świadomość, że złożenie za pośrednictwem Prokuratury prowadzącej to postępowanie skargi na przewlekłość do właściwego Sądu prawdopodobnie nie przyniesie oczekiwanego efektu, to jednak postanowiłem, że taką skargę przygotuję i złożę, ponieważ przy negatywnym wyniku, będę mógł złożyć odwołanie, a nie powtórzy się sytuacja jak z wnioskiem, na który nie odpowiada Prokuratura. Dlatego w dniu 09 sierpień 2021 skierowałem za pośrednictwem Prokuratury Regionalnej w Katowicach skargę do Sądu Apelacyjnego w Katowicach.

1. Kolejny raz moje podejrzenia, że tak złożony wniosek do prokurator „słup” Janoskiej, jak i za jej pośrednictwem złożona skarga na przewlekłość postępowania do Sądu Apelacyjnego w Katowicach nie przyniesie żadnych efektów i nie mam na myśli ich rozpoznania z wynikiem negatywnym. Ponieważ nawet takie rozpoznanie daje nadzieję na pozytywne rozpoznanie odwołania od wydanych postanowień.
2. Natomiast miałem na względzie to, że wniosek ogólnie nie zostanie rozpoznany a skarga nie zostanie przekazana do właściwego Sądu przez prokuratorkę i tak niestety się dzieje, wniosek został złożony trzy miesiące a skarga miesiąc temu.
   2. W związku z tym, ponieważ narusza to moje podstawowe prawa i zamyka drogę do obrony niewinności, będę próbował reagować wykorzystując jedną możliwość jaką obecnie posiadam, czyli złożyć wniosek o udzielenie informacji bezpośrednio do Sądu Apelacyjnego w Katowicach, czy skarga na przewlekłość została przekazana do tego jako właściwego Sądu, czy też nie, oczywiście jeżeli otrzymam odpowiedź negatywną, to jedynie będzie ona ewentualnym dowodem na naruszenie prawa strony gdy dojdzie do złożenia skargi przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka o ile wystarczy mi życia.

1. Drodzy czytelnicy, właśnie minęło
2. 1. Sto dni od czasu złożenia wniosku o umorzenie postępowania wobec mojej osoby;
   2. Ponad miesiąc od złożenia skargi na przewlekłość postępowania;
   3. Półtora roku od złożenia zażalenia w sprawie zwrotu zabranych rzeczy
4. „Skargę dotyczącą przewlekłości postępowania przygotowawczego wnosi się do prokuratora prowadzącego lub nadzorującego to postępowanie.” art. 5 & 4 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora. Jak przewidywałem ten przepis powstał w celu utrudnienia lub uniemożliwienia składania skarg na przewlekłość postępowania i skrzętnie organ Prokuratury Regionalnej w Katowicach z tego korzysta już od 2014 roku, gdy wówczas składał zażalenia z dużym opóźnieniem a obecnie jak widać uznał, że nie będzie składał skarg, czy zażaleń.
5. Dzisiaj wiem, nawet bez informacji z Sądu Apelacyjnego, że skarga nie trafiła do tego Sądu ani do żadnego innego, ponieważ prokuratorka udostępnia akta sprawy współoskarżonej.