Przestępstwa skarbowe

18/12/2021

KIEDY MÓWIMY O PRZESTĘPSTWIE SKARBOWYM

  1. Przestępstwa skarbowe zostały określone w ustawie Kodeks karny-skarbowy z dnia 10 września 1999 r. (Dz. U. 1999 Nr 83 poz. 930), który posiada tekst jednolity. Przestępstwo skarbowe wiąże się z naruszeniem ustawy – Ordynacja podatkowa z dnia 29 sierpnia 1997 r. (Dz.U. 2012 poz. 749), zastosowanie tych tekstów jednolitych ustaw i wynikających z nich przepisów, są odpowiednie dla potrzeb tego artykułu i wskazanych przykładów.
  3. W tym artykule w szczególności zastanowię się nad tym co mówią przepisy prawa, które dają podstawę do postawienia zarzutów o popełnienie przestępstw skarbowych o którym mówią art. 54 & 1, art. 56 & 1 w zw. z art. 62 & 2 k k s oraz art. 73a k k s. Co do samych czynów zabronionych określonych w tych przepisach można przeczytać tutaj oraz tutaj.
    2. art. 54 & 1 podatnik, który uchylając się od opodatkowania, nie ujawnia właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub nie składa deklaracji, przez co naraża podatek na uszczuplenie, podlega karze
    3. art. 56 & 1 podatnik, który składając organowi podatkowemu, innemu uprawnionemu organowi lub płatnikowi deklarację lub oświadczenie, podaje nieprawdę lub zataja prawdę albo nie dopełnia obowiązku zawiadomienia o zmianie objętych nimi danych, przez co naraża podatek na uszczuplenie, podlega karze
    4. art. 62 & 2 Kto fakturę lub rachunek, określone w § 1, wystawia w sposób nierzetelny albo takim dokumentem posługuje się, podlega karze
    5. art. 73a & 1 Kto w użyciu wyrobu akcyzowego zmienia jego przeznaczenie, w szczególności używa oleju opałowego jako oleju napędowego, przez co naraża podatek akcyzowy na uszczuplenie, podlega karze
  5. A więc tak, szczególnie należy zwrócić uwagę na dwie rzeczy jeżeli mówimy o pierwszych dwóch, to ustawodawca określił wprost, kto podlega karze, czyli podatnik oraz co jest czynem zabronionym. Otóż czynem jest w pierwszym przypadku niezłożenie deklaracji podatkowej, natomiast w drugim, jest złożenie deklaracji w której podatnik podaje nieprawdę, w skutek czego dochodzi do narażenia podatku na uszczuplenie, lub uszczuplenia podatku. Natomiast trzeci artykuł ma być rozumiany jako narzędzie do popełnienia przestępstw skarbowych wynikających z dwóch poprzednich artykułów. Ostatni przepis określa czyn zabroniony polegający na zmianie przeznaczenia wyrobu akcyzowego skutkiem czego ma być narażenie na uszczuplenie w podatku akcyzowym. Za tym należy sprawdzić, jak należy rozumieć “narażenie podatku na uszczuplenie”, a czym jest samo “uszczuplenie podatku” oraz kiedy ustaje karalność takiego przestępstwa.
    2. art. 1 & 1 Odpowiedzialności karnej za przestępstwo skarbowe lub odpowiedzialności za wykroczenie skarbowe podlega ten tylko, kto popełnia czyn społecznie szkodliwy, zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia.
    3. art. 2 & 2 Jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy.
    1. art. 44 & 2 Karalność przestępstwa skarbowego polegającego na uszczupleniu lub narażeniu na uszczuplenie należności publicznoprawnej ustaje także wówczas, gdy nastąpiło przedawnienie tej należności.
    1. art. 53 & 27 Należność publicznoprawna uszczuplona czynem zabronionym jest to wyrażona liczbowo kwota pieniężna, od której uiszczenia lub zadeklarowania uiszczenia w całości lub w części osoba zobowiązana uchyliła się i w rzeczywistości ten uszczerbek finansowy nastąpił.
    2. art. 53 & 28 Narażenie na uszczuplenie należności publicznoprawnej czynem zabronionym jest to spowodowanie konkretnego niebezpieczeństwa takiego uszczuplenia – co oznacza, że zaistnienie uszczerbku finansowego jest wysoce prawdopodobne, choć nie musi nastąpić.
    3. art. 53 & 29 Przepisy § 27 i 28 stosuje się odpowiednio do następujących określeń: „kwota niewpłaconego podatku”, „nienależny zwrot należności celnej lub umorzenie należności celnej należnej do zapłacenia”, „nienależny zwrot należności podatkowej”, „nie pobiera podatku”, „nie wpłaca w terminie podatku”, „pobrany podatek”, „pobranego podatku nie wpłaca”, „podatek” oraz „wypłata lub pobranie nienależnej, nadmiernej lub wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem dotacji lub subwencji”.
  7. Zacznę od pierwszej kwestii, a więc kolizji jaką widzimy w art. 1 i art. 2, mam tutaj na myśli, stosowanie ustawy w przypadku zmiany ustawy obowiązującej w czasie gdy miało dojść do popełnienia czynu zabronionego, a obowiązującą w czasie orzekania przez Sąd, ustawodawca ustanawiając przepis art. 2 & 2 dał możliwość wyboru stosowania przepisów ustaw, tym samym naruszając art. 42 ust. 1 Konstytucji RP, która mówi
    2. “Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto dopuścił się czynu zabronionego pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia.”
  9. W tym miejscu przypomnę, że przepisy ustawy muszą być zgodne z Konstytucją RP., której przepisy stosuje się bezpośrednio, chyba, że Konstytucja stanowi inaczej, w przypadku art. 42 ust. 1, jednak tak nie jest. Skoro odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto dopuścił się czynu zabronionego pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia, nie może ustawa umożliwiać na orzekanie na podstawie później ustanowionej ustawy.
  10. Jeżeli art. 54, 56 i 73a mówią o narażeniu podatku na uszczuplenie, to jak wynika z art. 53 & 28, do narażenia podatku na uszczuplenie dojdzie wówczas, jeżeli podatnik pomimo ciążącego na nim obowiązku nie złoży deklaracji podatkowej, albo złoży deklarację podatkową podając w niej nieprawdę poprzez niewykazanie należnego do zapłaty podatku. Co zostanie ujawnione przez organ podatkowy w ramach postępowania kontrolnego zakończonego wydaniem decyzji w której organ podatkowy określi wysokość zobowiązania podatkowego. Wówczas, jeżeli decyzja ta stanie się ostateczna i prawomocna, kwota zobowiązania podatkowego, będzie stanowić kwotę podatku narażoną na uszczuplenie, jeżeli podatnik odprowadzi tą kwotę do Skarbu Państwa, zostanie to zakwalifikowane jako narażenie na uszczuplenie. Jednak jeżeli podatnik według art. 53 & 27 nie odprowadzi tej kwoty, to czyn zabroniony, będzie skutkował uszczupleniem podatku na kwotę wykazaną w decyzji.
  12. Jak wynika natomiast z ustawy – Ordynacja podatkowa art. 21 & 1 pkt. 1 i 2 zobowiązanie podatkowe może powstać w dwóch przypadkach, pierwszy z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, tzn. w wyniku samo obliczenia i ujawnieniu zobowiązania w deklaracji podatkowej lub w wydanej przez organ podatkowy decyzji, w której określono zobowiązanie podatkowe .
    2. art. 21 & 1 pkt. 1 i 2 Zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem: zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania; doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania.
    3. art. 21 & 3 Jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi, że podatnik, mimo ciążącego na nim obowiązku, nie zapłacił w całości lub w części podatku, nie złożył deklaracji albo że wysokość zobowiązania podatkowego jest inna niż wykazana w deklaracji, organ podatkowy wydaje decyzję, w której określa wysokość zobowiązania podatkowego
  14. Czyli nie można mówić o popełnieniu przestępstwa skarbowego, jeżeli na podstawie samo obliczenia złożymy deklarację podatkową w której wykażemy, że powstała nadpłata do przeniesienia na kolejny okres rozliczeniowy, ponieważ nie powstało zobowiązanie podatkowe i tym samym nie można uznać, że doszło do narażenia, bądź uszczuplenia podatku.
  15. Jednak sytuacja może się zmienić jeżeli organ podatkowy przeprowadzi postępowanie kontrolne i stwierdzi, że podaliśmy nieprawdę w złożonej deklaracji podatkowej, w związku z czym wyda decyzję podatkową, w której określi wysokość zobowiązania podatkowego. Wówczas kwota określona w decyzji podatkowej, będzie kwotą narażoną na uszczuplenie, a jeżeli tej kwoty nie uiścimy, to stanie się kwotą uszczuplenia podatku.
  16. Z zastrzeżeniem, że decyzja podatkowa stała się ostateczna i prawomocna. Dopiero po prawomocnej ostatecznej decyzji organu podatkowego w której określono zobowiązanie podatkowe można mówić o zaistnieniu przesłanek do postawienia zarzutów o popełnieniu przestępstwa skarbowego.
  18. Teraz warto jeszcze zobaczyć co mówią przepisy ustawy – Ordynacja podatkowa w kontekście, kiedy ustaje karalność za przestępstwa skarbowe o czym mówi art. 44 & 2 k. k. s.
    2. art. 68 & 1 Zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w art. 21 § 1 pkt 2, nie powstaje, jeżeli decyzja ustalająca to zobowiązanie została doręczona po upływie 3 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy.
    3. art. 70 & 1 Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.
    4. art. 70 & 6 Bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu, z dniem: wszczęcia postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, o którym podatnik został zawiadomiony, jeżeli podejrzenie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wiąże się z niewykonaniem tego zobowiązania;
  20. Z zasady przyjmuje się, że zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego w którym upłynął termin płatności podatku. Termin ten jednak jak mówią przepisy może ulec zawieszeniu z dniem wszczęcia postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe, jeżeli podejrzenie popełnienia przestępstwa wiąże się z niewykonaniem tego zobowiązania.
  21. Mam wrażenie, że przepis o zawieszeniu biegu terminu koliduje z przepisami określającymi dzień powstania zobowiązania podatkowego art. 21 & 1 pkt. 2 i & 3 oraz art. 68 & 1, a szczególnie jeżeli dniem powstania zobowiązania jest dzień wydania decyzji określającej to zobowiązanie podatkowe. Ponieważ do czasu wydania decyzji określającej zobowiązanie podatkowe nie można mówić o podejrzeniu popełnienia przestępstwa związanego z niewykonaniem zobowiązania podatkowego, które to zobowiązanie nie istnieje, żeby mówić o podejrzeniu popełnienia przestępstwa skarbowego, musi istnieć zobowiązanie podatkowe.
  22. Natomiast jak możemy przeczytać w art. 68 & 1, ustawodawca ograniczył czasookres wydania decyzji podatkowej określającej zobowiązanie i zgodnie z tym przepisem decyzja podatkowa musi zostać doręczona podatnikowi przed upływem 3 lat od końca roku kalendarzowego w którym powstał obowiązek podatkowy, w przeciwnym razie zobowiązanie podatkowe nie powstaje. Tym samym wyklucza to przedawnienie zobowiązania podatkowego po 5 latach a tym bardziej zawieszenie biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego, które nie powstało ani w skutek złożonej decyzji podatkowej, ani w skutek wydania decyzji podatkowej określającej zobowiązanie podatkowe.
    2. A więc, żeby mówić o popełnieniu przestępstwa polegającego na narażeniu lub na uszczupleniu podatku, musi dojść do powstania zobowiązania podatkowego, bądź to na podstawie złożonej deklaracji podatkowej, w której wykazano takie zobowiązanie, bądź gdy organ podatkowy określi zobowiązanie podatkowego wydając ostateczną i prawomocną decyzję podatkową. Skoro zobowiązanie podatkowe nie powstało, to nie można mówić o jego przedawnieniu, a tym bardziej o zawieszeniu przedawnienia zobowiązania podatkowego, tym samym ustaje karalność przestępstwa skarbowego polegającego na narażeniu lub na uszczupleniu podatku.

Właściwość organów postępowania przygotowawczego

  1. Wniosek który się nasuwa z powyższej analizy patrząc logicznie wskazuje, że to właśnie organy podatkowe które prowadzą postępowanie kontrolne są właściwe do prowadzenia postępowania przygotowawczego i wykrycia przestępstwa skarbowego w skutek którego doszło do narażenia lub uszczuplenia podatku. Sprawdźmy za tym, co mówi na ten temat ustawa Kodeks karno-skarbowy.
    2. art. 113 & 1 W postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe
    3. stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego, jeżeli przepisy niniejszego kodeksu nie stanowią inaczej.
    4. art. 118 & 1 Organami postępowania przygotowawczego w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe są; urząd skarbowy; inspektor kontroli skarbowej; urząd celny; Straż Graniczna; Policja; Żandarmeria Wojskowa. Tutaj tylko nadmienię, że obecnie po połączeniu urzędu celnego i skarbowego mowa jest o urzędzie celno-skarbowym
    5. art. 133 & 1 Postępowanie przygotowawcze prowadzą: urząd celno-skarbowy w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe określone w art. 54, art. 56, art. 57 § 1, art. 60, art. 61, art. 62, art. 63–75c, art. 76, art. 80, art. 83 oraz art. 84 § 1, art. 85–96 § 1, art. 106e, art. 106f, art. 106h, art. 106k i art. 107–111 § 1;
    6. art. 134a Prokurator prowadzi postępowanie przygotowawcze, jeżeli przepis ustawy tak stanowi.
  3. Jak wynika z przytoczonych przepisów prawa, które dotyczą właściwości organów postępowania przygotowawczego, to ustawodawca w sposób logiczny wskazał w tej ustawie, iż to organy podatkowe są właściwymi do prowadzenia postępowania przygotowawczego, a jednocześnie uzależnił właściwość Prokuratury od przepisów ustawy, które tak stanowią. Jednak jak widzimy w przypadku przestępstw skarbowych, które próbuję analizować, czyli art. 54 & 1, art. 56 & 1 w zw. z art. 62 & 2 k k s i art. 73a k k s, to ustawa wprost wskazuje, że właściwymi organami do prowadzenia postępowania przygotowawczego jest urząd celny, urząd skarbowy, obecnie urząd celno-skarbowy.
  4. Tym samym fakt ten potwierdza, że jako organ podatkowy mają największe możliwości do wykrycia popełnienia przestępstwa skarbowego, w skutek którego mogłoby dojść do narażenia, lub uszczuplenia podatku, ma to związek szczególnie z faktem prowadzenia przez te organy postępowania kontrolnego i wydaniu końcowej prawomocnej decyzji ostatecznej.

Jak TO wygląda w praktyce?

  1. Niestety z własnego doświadczenia muszę przyznać, że rzeczywistość jest całkiem inna, ponieważ z czterech postępowań dotyczących przestępstwa skarbowego prawdopodobnie, tylko jedno zostało wszczęte w oparciu o decyzję podatkową, chociaż nie mam pewności, czy była to prawomocna decyzja ostateczna. Natomiast co do pozostałych trzech, jestem absolutnie pewny, że postępowania zostały wszczęte przez prokuratorów, którzy postawili zarzuty o popełnieniu przestępstw skarbowych nie mając nawet prawomocnych decyzji ostatecznych, w których określono by kwotę zobowiązania podatkowego, a tym samym wskazując jaki powstał skutek narażenia podatków na uszczuplenie, bądź uszczuplenie podatków w związku z przestępstwem skarbowym. A więc stawiając zarzuty prokuratorzy nie mieli ku temu podstaw faktycznych, owszem później decyzje organów podatkowych zostają dołączone jako materiał dowodowy, jednak budzi to pewne wątpliwości co do wiarygodności takich decyzji.
  3. Przejdę do przykładów z postępowań prowadzonych przez;
  4. Prokuraturę obecnie Regionalną w Lublinie – zakończone w I instancji wyrokiem Sądu Okręgowego w Lublinie, skazany na 7 lat pozbawienia wolności za przestępstwo skarbowe z art. 73a &1 i art. 54 & 1 w zw. z art. 62 & 2 k k s, jak wynika z wyroku opis przestępstwa skarbowego nie odwołuje się ani do składanych deklaracji, ani wydanych decyzji przez organy podatkowe, a jednocześnie skutkiem przestępstwa skarbowego miało być narażenie na uszczuplenie podatków na kwotę prawie sto milionów złotych. Dodam jeszcze, że nie byłem podatnikiem ani pełnomocnikiem (członkiem zarządu) reprezentującym podatników. Skoro organy podatkowe nie wydały decyzji naliczającej zobowiązanie podatkowe, bądź jeżeli wydały je po upływie 3 lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym powstał obowiązek podatkowy, który ustawodawca wskazał w art. 68 & 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, to nie można mówić o przestępstwie skarbowym, które w najgorszym przypadku uległo przedawnieniu zgodnie z art. 44 & 2 k k s, gdyż karalność za przestępstwa skarbowe ustaje z chwilą przedawnienia zobowiązania podatkowego, w tym przypadku prawdopodobnie należność nie powstała. Obecnie sprawa oczekuje na rozpoznanie apelacji w Sądzie Apelacyjnym w Lublinie.
  6. Prokuraturę Okręgową w Kielcach – zakończona w I instancji wyrokiem Sądu Okręgowego w Częstochowie, skazany na 4,5 roku pozbawienia wolności za przestępstwo skarbowe z art. 73a &1 w zw. z art. 54 & 1 i art. 56 & 1 w zb. z art. 62 & 2 k k s, jak wynika z opisu przestępstwa skarbowego zamieszczonego w wyroku, będąc członkiem zarządu reprezentując podatnika nie składałem deklaracji od podatku akcyzowego, a deklaracje od podatku VAT miały zostać złożone z zaniżonym zobowiązaniem podatkowym, czego skutkiem miałoby być narażenie podatku na uszczuplenie na kwotę prawie trzydziestu siedmiu milionów złotych. W tym przypadku co prawda zostały wydane decyzje organu podatkowego w których zostały określone pw. kwoty, jednak zostały one wydane, już po tym jak przedstawione zostały zarzuty oraz po ustawowym okresie tj. 3 lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym powstał obowiązek podatkowy, który ustawodawca wskazał w art. 68 & 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, a więc zobowiązanie podatkowe, które miało zostać rzekomo uszczuplone właściwie nie powstało, a tym samym nie można mówić o przestępstwie skarbowym, w najgorszym przypadku uległo ono przedawnieniu zgodnie z art. 44 & 2 k k s, gdyż karalność za przestępstwa skarbowe ustaje z chwilą przedawnienia należności, w tym przypadku należność nie powstała.
  7. Złożona apelacja od wyroku została rozpoznana przez Sąd Apelacyjny w Katowicach, który ten wyrok utrzymał, obecnie została złożona kasacja do Sądu Najwyższego w Warszawie, jednak pomimo upływu ponad miesiąca czasu Sąd Apelacyjny nadal nie przekazał kasacji do Sądu Najwyższego.
  9. Dla, poniższej tabeli kilka słów wyjaśnienia, organy podatkowe w swoich decyzjach uznały że zakupiona ilość oleju napędowego do celów grzewczych w całości podległa zmianie przeznaczenia na olej napędowy i policzono ilość litrów razy 2,06 zł./L, jako podatek akcyzowy, chociaż stawka karna ustawowa to 2,00 zł./L. Natomiast Sąd uznając, że cała zakupiona ilość uległa zmianie przeznaczenia, wykazał jednocześnie, że z 14 882 654 l oleju napędowego do celów grzewczych tylko 275 369 l oleju napędowego zostało sprzedane, a więc oznacza to, że tylko ilość 275 369 l mogłaby zostać zmieniona. Zgodnie z rzeczywistością to podatek akcyzowy został odprowadzony przy zakupie paliwa, a podatek VAT za wskazany okres, który spółka była zobowiązana bezpośrednio odprowadzić do Skarbu Państwa to raptem 3,5 tyś. zł. Odnośnie podatku VAT, to organ podatkowy wydając decyzję określającą kwotę zobowiązania podatkowego, które miałoby ulec uszczupleniu uznał, że faktury były nierzetelne (fikcyjne) i na tej podstawie naliczył podatek VAT. Z tym, że decyzje te zostały wydane po upływie ustawowego terminu trzech lat i tym samym zobowiązania podatkowe nie powstały.
  1. Prokuraturę Regionalną w Katowicach – postępowanie zostało wszczęte osiem lat temu, przez Prokuraturę wówczas Okręgową w Katowicach, która pięć lat po wszczęciu postawiła zarzuty o przestępstwo skarbowe z art. 56 & 1 w zw. z art. 62 & 2 k k s nie mając ku temu podstaw faktycznych, ponieważ do dnia dzisiejszego nie zostały wydane, przez organy podatkowe prawomocne i ostateczne decyzje podatkowe, które by określały kwoty, jakie mogły zostać narażone na uszczuplenie podatku. Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 133 & 1 k k s, postępowanie przygotowawcze prowadzi organ podatkowy, w tym przypadku, to Prokuratura w ramach prowadzenia postępowania przygotowawczego zwróciła się do organów podatkowych o przeprowadzenie postępowania kontrolnego w spółkach, co budzi wątpliwości natury prawnej, a wręcz wzbudza podejrzenia o spreparowanie materiału dowodowego w postaci wydanych decyzji, przez organ podatkowy. Decyzje podatkowe w których organ podatkowy określił zobowiązanie podatkowe, co najmniej w jednym przypadku uległa uchyleniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, a następnie ten sam organ podatkowy wydał końcowy wynik kontroli, w którym już nie stwierdził nieprawidłowości w złożonych przez spółkę deklaracjach i tym samym potwierdził, że spółka jako podatnik nie mogła narazić na uszczuplenie podatku, ale prokuratorka nie uchyliła zarzutów podejrzanej, która pełniła funkcję Prezesa zarządu spółki, której deklaracja dotyczyła. Natomiast kolejne decyzje innych podatników oczekują w Sądzie Administracyjnym na rozpoznanie. W przypadku, gdy dojdzie do ich uchylenia, co jest jak najbardziej prawdopodobne, to wiele osób bezpodstawnie usłyszało zarzuty o przestępstwa skarbowe, nadto poniosło wielomilionowe straty i koszty.
  2. Ponieważ zgodnie z art. 68 & 1 w zw. z art. 21 & 1 pkt. 2 ustawy – Ordynacja podatkowa, upłynął okres trzech lat, to nie będzie możliwe naliczenie zobowiązania podatkowego, którego kwota mogłaby zostać narażona na uszczuplenie. Tym samym nie ma zastosowania art. 70 & 1 i & 6 ustawy – Ordynacja podatkowa, określająca okres przedawnienia zobowiązania podatkowego, co ma istotne znaczenie dla określania przedawnienia przestępstwa skarbowego o którym mowa w art. 44 k k s.
  3. Poniżej przykład naliczenia, przez organ podatkowy w jednej z decyzji kwoty do zapłaty, w porównaniu z wyliczeniami zawartymi w złożonych deklaracjach podatkowych. Kwota została naliczona w skutek uznania przez organ podatkowy, że wystawione przez podatnika faktury były fikcyjne, a jednocześnie uznając, że faktury otrzymane przy zakupie również były fikcyjne. Dodam, że w postanowieniu o przedstawieniu zarzutów, wskazano kwotę rzekomego narażenia na uszczuplenie za ten sam okres dodatkowo o siedem milionów wyższą, niż w decyzjach organu podatkowego.
Przykład naliczenia
Przykład naliczenia
  1. W tym miejscu, w związku z zastosowaniem art. 108 ustawy o podatku od towarów i usług, warto też przytoczyć fragment uzasadnienia jednego z wielu orzeczeń sygn. akt V KK 108/18 Sądu Najwyższego z dnia 21 marca 2019 roku.
    2. “Powyższe rozważania uprawniają do przyjęcia, że wyliczana na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług kwota stanowiąca równowartość wskazanego w fikcyjnej fakturze podatku, sama nie stanowi podatku od towarów i usług. Nie jest w szczególności podatkiem należnym w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług albowiem nie wynika ze zdarzenia powodującego powstanie obowiązku podatkowego, w związku z dokonaniem jednej z czynności wymienionych w art. 5 tej ustawy. Podmiot, który nie odprowadza tej kwoty, pomimo wystawienia fikcyjnej faktury VAT, nie dopuszcza się w tej sytuacji przestępstwa skarbowego z art. 56 § 1 k. k. s, bowiem jego działanie nie naraża na uszczuplenie podatku od towarów i usług, który wynikać może jedynie z rzeczywistych transakcji.”
  2. Reasumując: Nie wiem być może jestem w błędzie i nie do końca tak jest, ale;
    1. Patrząc tylko na te przykłady, chociaż z całą pewnością w Polsce tego typu postępowań dotyczących przestępstw skarbowych jest dużo, dużo więcej, możemy zobaczyć do czego prowadzi działanie organów państwowych niezgodnie z przepisami Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, która jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej, a zawarte w niej przepisy stosuje się bezpośrednio w tym przypadku chodzi o art. 7, który mówi, że organy działają zgodnie z prawem i w granicach prawa. W tych przypadkach szczególnie mam na myśli działanie wbrew przepisom wynikającym z ustaw Kodeks karny-skarbowy oraz Ordynacja podatkowa, zaczynając od właściwości organów do prowadzenia postępowania przygotowawczego w sprawach o przestępstwa skarbowe, poprzez przepisy określające przestępstwo skarbowe, a kończąc na przepisach mówiących o przedawnieniu karalności za przestępstwa skarbowe. W tym przypadku, tak Prokuratura, organ podatkowy jak i Sąd działały nie zgodnie z prawem, bądź wychodząc poza granice prawa.
    2. Patrząc na wyrok Sądu Najwyższego Sygn. akt V KK 91/18 z dnia 7 marca 2019 r. oraz na kolejny wyrok Sądu Najwyższego Sygn. akt II KK 403/17 z dnia 11 kwietnia 2018 r. odnoszę wrażenie, że w sposób prawidłowy oceniłem, że o ile omawiane przykłady nie mają podstawy prawnej, tak przedawnieniu uległa karalność za przestępstwa skarbowe.
  5. A więc w tych przykładach wystąpiła negatywna przesłanka procesowa z art. 17 & 1 pkt 6 k p k w zw. z art. 113 & 1 k. k. s. w zw. z art. 44 & 2 k. k. s. w zw. z art. 68 & 1 w zw. z art. 21 & 1 pkt. 2 ustawy – Ordynacja podatkowa
%d bloggers like this: