SKARGA DO WSA

09/12/2019

DOTYCZY DECYZJI II INSTANCJI

Pełnomocnik spółki składa Skargę do WSA w Gliwicach
  1. Skarga została złożona przez pełnomocnika reprezentującego w tej sprawie spółkę w dniu 1 październik 2019 roku, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Zarzuty jakie zostały zawarte w tej skardze to m. in. obrazę przepisów prawa a to : Art. 122, Art. 180 & 1, Art. 187 & 1 oraz Art. 191, Art. 193 & 1, Art. 193 & 6, Art. 274, Art. 274 C Ordynacji Podatkowej jak również obrazę przepisów postępowania w tym: Art. 7, Art. 75, Art. 77, Art. 80 z Kodeksu Postępowania Administracyjnego oraz obrazę przepisów postępowania z Art. 35 & 1,2,3 KPA w związku z Art. 284 b & 1 i 2 i Art. 283 & 2 Ordynacji podatkowej. Nie będę tutaj pisał uzasadnienia do wszystkich paragrafów, gdyż szczegóły zostały wcześniej opisane, jednak chcę przedstawić kolejne kuriozum jakie w tej sprawie się tworzy.
  2. Jeżeli państwo nie przeczytało poprzednich artykułów, to przypomnę, że w marcu 2019 roku KAS postawiło w związku z tą kontrolą zarzuty z Art. 56 i Art. 62 K. K. S., byłej Prezes Zarządu, która w tamtym okresie objętym kontrolą zajmowała to stanowisko. Miesiąc wcześniej tj. w lutym 2019 roku, takie same zarzuty postawiła Prokuratura Regionalna z Katowic reprezentowana przez prokurator K. Janoska a która to w październiku 2014 roku zleciła przeprowadzenie tej kontroli, pracując w Prokuraturze Okręgowej w Katowicach.
  3. Te zarzuty dotyczą tego samego czasu i okresu oraz tych samych czynności o czym mówią te dwa artykuły w związku z tym zostały postawione dwukrotnie te same zarzuty. Dalej mając na uwadze, że WSA wydał zarządzenie o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego od kwoty przedmiotu zaskarżenia tj. kwoty wynikającej z decyzji KAS w mojej ocenie to może oznaczać, że WSA uznał decyzję KAS za prawidłową, co narusza zasadę domniemania niewinności. Również w ten sposób naraża spółkę na kolejne koszty w sytuacji gdy ta uważa się za pokrzywdzoną przez wydaną Decyzję podatkową z naruszeniem wszystkich możliwych praw wynikających z Ordynacji Podatkowej, Ustawy o podatku od towarów i usług, Kodeksu Postępowania Administracyjnego itd.

MIĘDZY CZASIE WALKA Z SKARBÓWKĄ TRWA NADAL

Informacja od Naczelnika Urzędu Skarbowego Tarnowskie Góry
  1. Jednak organy podatkowe nie bacząc na złożoną skargę i posiadając wiedzę w tej kwestii przeprowadziły egzekucję zobowiązania podatkowego naliczonego w zaskarżonej decyzji. Więcej na ten temat tutaj. Następnie;
  3. Dnia 10 grudnia 2019 roku otrzymałem kolejne pismo od Naczelnika Urzędu Skarbowego w Tarnowskich Górach, które nie zawiera tytułu jednak z treści wynika, że jest to informacja o dokonywanych czynnościach sprawdzających w związku z wydaną decyzją Naczelnika Urzędu Celno – Skarbowego w Katowicach oraz decyzją utrzymującą w/w w mocy Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach. W oparciu o Ordynację Podatkową w tym:
    2. Art. 155 & 1 w brzmieniu: „Organ podatkowy może wezwać stronę lub inne osoby do złożenia wyjaśnień, zeznań, przedłożenia dokumentów lub dokonania określonej czynności osobiście, przez pełnomocnika lub na piśmie, w tym także w formie dokumentu elektronicznego, jeżeli jest to niezbędne dla wyjaśnienia stanu faktycznego lub rozstrzygnięcia sprawy”
    3. Art. 272 „Czynności sprawdzające dokonywane przez organy podatkowe pierwszej instancji „.
  4. Decyzja ta według autora określa kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w deklaracji VAT – 7K za III kwartał/2014 roku na kwotę 0,00 zł. W związku z powyższym organ podatkowy prosi o skorygowanie kwoty nadwyżki z poprzedniej deklaracji VAT – 7K za IV kwartał / 2014 rok. To pismo, to jest już szczytem bezczelności urzędników KAS co do tego postępowania podatkowego względem spółki. Pokazuje, również jak urzędnik postrzega przedsiębiorców z góry traktując ich nie jako tego, który go utrzymuje tylko jako chłopa pracującego za kromkę chleba, czy też ostatnio modne stwierdzenie za miskę ryżu by szlachta urzędnicza miała jak najwięcej. Jak można zażądać korekty deklaracji gdy jest cała lista argumentów, która wskazuje na brak logiki ku temu.
Lista Argumentów
  1. Lista argumentów, która przemawia, że sporządzenie korekty złożonej deklaracji VAT za III kwartał 2014 rok, jest co najmniej nie poważne i niema nic wspólnego z logiką.
    1. Po pierwsze po upływie pięciu lat, gdy spółka nie ma już obowiązku przetrzymywać dokumentacji księgowej,
    2. Po drugie spółka złożyła skargę na decyzję do WSA,
    3. Po trzecie dokonano niezgodnie z prawem Art. 239 F zajęcia z konta bankowego spółki rzekomego zobowiązania podatkowego, gdyż została złożona skarga do WSA,
    4. Po czwarte, podatek naliczony w decyzji jest wyliczony błędnie gdyż podatek VAT jest wartością dodaną do podstawy, a nie odjętą jak wyliczono.
    5. Po piąte korekta deklaracji o której mówi pismo nie powinna być skorygowana na kwotę o, oo zł. lecz jak już to na kwotę jaka była naliczona tzn. 806 zł.
    6. Po szóste z kolejnej deklaracji za IV kwartał kwota do przeniesienia z poprzedniej deklaracji powinna być pomniejszona o kwotę 806 zł.
    7. Po siódme celem organu jest próba wyjścia z naruszenia prawa przez Organ kontrolny w wyniku którego doszło do zwrotu należnego podatku VAT w kwocie 61.000 zł co należy uznać za decyzję uznającą złożoną deklarację i wniosek o zwrot, a teraz podejmują próby by spółka musiała dokonać zwrotu. Jest to działanie na szkodę przedsiębiorcy.
    8. Po ósme poniższe przepisy ustawy – Ordynacja podatkowa mówią
    1. Art. 59 & 1 pkt. 4 Ordynacji Podatkowej. Zobowiązanie podatkowe wygasa w całości lub w części wskutek: zaliczenia nadpłaty lub zaliczenia zwrotu podatku w związku z
    2. Art. 75 & 5 Jeżeli zwrotu nadpłaty w trybie, o którym mowa w § 4, dokonano nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej, w zakresie nadpłaty będącej przedmiotem wniosku nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe.
    3. Art. 76 & 1 „Nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek, kosztów upomnienia oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań. podatkowych”.
  5. W związku z powyższym spółka nie złożyła korekty w przedmiocie deklaracji za III kwartał 2014 rok
Wizyta w Urzędzie Skarbowym ws. Korekty
  1. W dniu 16 grudnia 2019 roku w związku z korektą udałem się do Urzędu Skarbowego w Tarnowskich Górach wcześniej jednak skontaktowałem się telefonicznie z Panią urzędnik w celu umówienia spotkania. Wrażenie jakie odniosłem w czasie rozmowy nie było najlepsze, Pani urzędniczka nie była zadowolona, że się wybieram sugerując, że Ona potrzebuje tak na prawdę tylko korektę. Jednak moje zdanie było wręcz całkiem odmienne tzn. że nie miałem zamiaru składania korekty.
  3. Wchodząc do biura w którym ta Pani pracuje, krótko mówiąc nie zdawałem Sobie sprawy, że można w takich warunkach pracować. Zresztą to nie ma znaczenia, więc przejdę do meritum, otóż odpowiedź na pierwsze Pani pytanie miała potwierdzić, że przyjechałem złożyć korektę deklaracji, jednak moja odpowiedź było widać, że była nie po myśli, ponieważ powiedziałem, że żadnej korekty nie będę składał argumentując to pkt. 2 powyższej listy powodów a mianowicie złożoną skargą do WSA i ten argument tak naprawdę wystarczył by zobaczyć, że Pani urzędnik zmieniła Swoje podejście a nawet zauważyłem pewne zaniepokojenie. Po czym zapytała się czy mam kopię tej skargi złożonej i czy może sobie zrobić ksero, na co odpowiedziałem, że mam i może Sobie ją zostawić. W pewnej chwili przyszło mi do głowy a nawet przekazałem to Pani urzędnik, zadając pytanie czy nie podejrzewa kogoś, kto chce Ją wsadzić na minę, bo widziałem, że nie została poinformowana o złożonej skardze do WSA, chociaż składana była przez ręce wydającego zaskarżoną decyzję.
  5. Międzyczasie Pani urzędnik z drugiego biura przyniosła druk w którym napisała, że nie może być zrobiona korekta ze względu na skargę i na tym temat korekty był zamknięty do czasu rozpatrzenia Skargi przez WSA. Ja jednak wykorzystując sytuację, że mogę powiedzieć co ogólnie myślę na temat decyzji i zachowania KAS przez te pięć lat postanowiłem się podzielić tym co myślę.
  7. Jakie było moje zaskoczenie, gdy w dniu 06 marca 2020 r. odebrałem w imieniu spółki pismo otrzymane od Naczelnika Urzędu Skarbowego w Tarnowskich Górach, z treści którego wynika, że jestem po raz kolejny wezwany do złożenia korekty w imieniu spółki w związku z w/w Decyzją w terminie 7 dni licząc od dnia kolejnego po odebraniu pisma.
  8. Ciężko jest mi wytłumaczyć Sobie ten fakt inaczej niż to, że jest to wielki absurd wynikający z działalności urzędników państwowych. Nie wnikając już w przepisy Ordynacji Podatkowej wskazane w piśmie, mające być podstawą prawną do złożenia korekty, ponieważ tak naprawdę w mojej ocenie dotyczą bardziej przeprowadzenia egzekucji podatkowej niż zrobienia korekty.
  10. Również ciężko zrozumieć sens i logikę składania korekty skoro zmianie uległa sytuacja, która na dzień dzisiejszy po uchyleniu decyzji przywraca stan jaki był gdy spółka składała deklarację za III kwartał 2014 roku, mógłbym zrozumieć gdyby spółka dokonała korekty, gdy została do tego wezwana za pierwszym razem, ale wówczas nie złożono korekty.
  11. Tak się złożyło, że w dniu wizyty w sprawie korekty zamykano bezpośrednią obsługę petentów w Urzędach Skarbowych, jednak przyjęto moją odpowiedź. Odpowiedź na pismo.
  12. Pismo zostało złożone rok temu i jak do tej pory zostaje bez odniesienia się przez organ skarbowy.
  14. Poniżej w tabeli wskazałem jaki efekt próbowano osiągnąć w sytuacji, gdyby spółka złożyła korektę, otóż doszłoby do nieświadomego przyznania się spółki, że posiada zobowiązanie podatkowe, które wynikało by z faktu zwrotu nadpłaconego podatku VAT.

LUXONA VAT

KOLEJNE OKRESY ROZLICZEŃWEDŁUG DEKLARACJI DO PRZENIESIENIA GDY FV NP VATWEDŁUG KAS DO ZAPŁATY/-ZWROT II FV NETTO = 186.415,02 +23% = 42.875,00WEDŁUG KAS II FV NETTO = 186.415,02 - 23% VAT = 34.858,00 GDYBY FV PODLEGAŁY VAT 23% do zapłaty / - do zwrotuDEKLARACJA WYZEROWANA PO III KWARTALE 2014
II KWARTAŁ 2014 13.024,00 - 13.024,00-------------------------------- - 13.024,00 0,00
W III KWARTALE 2014 21.028,00 36.956,00 -
23.126,00 =
13.830,00		 42.875,0034.858,00 44.973,00 -
23.126,00 =
21.847,00		-------------------
II + III KWARTAŁ 2014 34.052,00 806,00 ------------------- ------------------- 8.823,00 0,00
IV/2014 + I/2015 KWARTAŁ 22.604,00 ---------------------------------------------------------------------------- 21.798,00
III 2014 do II 2015 KWARTAŁ 56.656,00 ------------------- ------------------------------------- ------------------- 34.858,00
III KWARTAŁ 2015
 4.947,00 - 61.000,00--------------------------------------------------------- 4.947,00
II + III KWARTAŁ 2015 61.630,00 -
61.000,00 = 630,00		 -------------------

-------------------------------------- ------------------- 39.805,00 -
61.000,00 =
-21.195,00
Z III NA IV 2015 KWARTAŁ 630,00 --------------------------------------------------------- ------------------- -21.195,00
IV 2015 KWARTAŁ 5.635,00-----------------------------------------------------------------------------------------------
KOL 1 - OKRESY ROZLICZENIA W KOL 2 - KOLEJNE SUMY KWOT DO PRZENIESIENIA NA KOLEJNY KWARTAŁ AŻ DO SUMY JAKA ZOSTAŁA PO ZWROCIE ZA CAŁY OKRES KOL 3 - JAK WYLICZYŁ KAS GDZIE 36.956,00 zł. TO PODATEK NALEŻNY A 36.150,00 zł. TO NALICZONY MINUS TO KWOTY DO ZWROTU NADPŁATY DO KAS I JAKA SUMA POZOSTAŁABY PO ZWROCIEKOL 4 - WSKAZAŁEM WARTOŚĆ VAT OD SUMY NETTO WARTOŚCI FAKTUR KOL 5 - WYLICZONY VAT PRZEZ KAS OD TEJ SAMEJ WARTOŚCI FAKTUR KOL 6 - WYLICZONA KWOTA WG. KOL 4 Z KOŃCOWĄ KWOTĄ PO UJĘCIU ZWROTU 61.000 PLN, KOL 7 - GDYBY UZNAĆ DECYZJĘ I ZROBIĆ KOREKTĘ DEKLARACJI ZA III KWARTAŁ 2014, wyszła by kwota, że spółka musiała by zwrócić -21.195,00 PLN, które wcześniej zostało zwrócone jako nadpłata wobec Skarbu Państwa. W ostateczności organ podatkowy wydał wynik kontroli w którym uznał za prawidłowe złożone deklaracje VAT za III kwartał 2014

ROZPATRZENIE SKARGI PRZEZ WSA W GLIWICACH

WSA w Gliwicach wydał Postanowienie
  1. W dniu 11 luty 2020 r. odbyło się posiedzenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w sprawie złożonej skargi przez spółkę na decyzję II instancji wydaną przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach. Sąd orzekający w składzie trzech sędziów, Postanowił zaskarżoną Decyzję uchylić oraz nakazał zwrócić koszty postępowania.
  3. Spółka otrzymała uzasadnienie wyroku w dniu 18 marca 2020 roku, wyrok ten jest satysfakcjonujący i w pełni zaakceptowany został, przez zarząd spółki Luxona, szczególnie na pochwałę zasługuje merytoryczne uzasadnienie wyroku, tym samym nie dając żadnych możliwości do podważenia wyroku. Sąd bardzo trafie wykazał podstawowe błędy na których oparł swoją decyzję organ kontroli tj. Naczelnik Śląskiego Urzędu Celno-Skarbowego, a następnie błędy zostały powielone w decyzji II instancji wydanej, przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z Katowic, który utrzymał w mocy decyzję I instancji .
  5. Oczywiście wydany przez Sąd wyrok nie jest jeszcze prawomocny, będziemy oczekiwać na dalsze kroki autora uchylonej decyzji, czy będzie się odwoływał do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
  7. Jedno jest pewne, że po ponad pięciu latach spółka została oczyszczona z jarzma, które nałożyły organy państwowe poprzez długoletnią kontrolę oraz wydane decyzję które zostały oparte na błędach, a przedstawione w nich okoliczności faktyczne i prawne nie mogły zostać uznane, przez Sąd.
  9. Jednak jak się okazuje, wydany wyrok Sądu, wcale nie oznaczał, dla spółki Luxona zakończenia problemów w tej sprawie, które wróciły pół roku później za sprawą Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach o czym można przeczytać tutaj.

Dwa lata po złożeniu skargi

Kolejna skarga złożona do Sądu
  1. Praktycznie, dwa lata po złożonej skardze na wydaną decyzję organu podatkowego, która została pozytywnie rozpoznana, przez Sąd, spółka Luxona po raz kolejny została zmuszona bronić swoich praw, przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach. Dokładnie 15 listopada 2021 r. pełnomocnik spółki złożył kolejną skargę do Sądu, dotyczącą przewlekłości prowadzonego postępowania kontrolnego, które zostało wznowione na podstawie decyzji wydanej pół roku po uprawomocnieniu się wyroku tego Sądu. Postępowanie zostało wznowione w listopadzie 2020 roku, natomiast w dniu 03 listopada 2021 r. organ kontrolny zakończył postępowanie wydaniem wyniku kontroli.
    1. Ktoś powie, ale jak to skarga na przewlekłość może zostać złożona po zakończeniu postępowania kontrolnego? Teoretycznie nie, jednak w tym przypadku naszym zdaniem postępowanie kontrolne faktycznie nie zostało zakończone pomimo wydania wyniku kontroli. Ponieważ uważamy, że organ podatkowy chcąc w sposób prawidłowy zakończyć postępowanie winny być wydać decyzję.
  4. Dlatego składając skargę na przewlekłość zaskarżyliśmy również wydanie wyniku kontroli, tutaj wyjaśnię, że sam wynik kontroli nie podlega zaskarżeniu, co też organ podatkowy podniósł w odpowiedzi na skargę skierowaną do Sądu wnosząc o odrzucenie tej kwestii.
  5. W dniu 29 grudnia 2021, przysłał do spółki informację, że złożona przez pełnomocnika skarga została przez Sąd podzielona na dwie sprawy, a więc sprawa dotycząca przewlekłości postępowania oraz sprawa dotycząca wyniku kontroli i będą rozpoznawane pod inną sygnaturą. Skarga na przewlekłe prowadzenie postępowania kontrolnego w sprawie podatku od towarów i usług za III kwartał 2014 r. – zarejestrowana pod sygn. I SAB/Gl 20/21, a na wynik kontroli podatkowej zarejestrowana pod sygn. I SA/Gl 1605/21.
  2. Strona otrzymała również udzieloną odpowiedź organu podatkowego, po zapoznaniu się z treścią w dniu 06 stycznia 2022 pełnomocnik przesłał do Sądu odniesienie do udzielonej odpowiedzi, w której zwróciliśmy uwagę na kilka nie polegających na prawdzie faktów, wskazanych w tej odpowiedzi, a szczególnie zwróciliśmy uwagę na spór prawny jaki zaistniał w trakcie prowadzonego postępowania kontrolnego, który ma decydujące znaczenie, ponieważ dotyczy przedawnienia zobowiązania podatkowego. Zdaniem organu podatkowego zastosowanie ma art. 70 & 1 i & 6 ustawy – Ordynacja podatkowa, czyli nie doszło do przedawnienia zobowiązania podatkowego, natomiast my uważamy, że zastosowanie ma art. 68 & 1 w zw. z art. 21 & 3 tej samej ustawy, z których wynika, że zobowiązanie nie powstało i tym samym nie można mówić, że się nie przedawniło. W sytuacji, że w tym sporze prawnym, prawo jest po stronie spółki, to oczywistym jest, że postępowanie powinno zakończyć się wydaniem decyzji umarzającej postępowanie i tym samym na chwilę obecną nie zostało zakończone.
    2. Jeżeli Sąd wypowie się co do tego sporu prawnego w sposób korzystny dla spółki, przyznając prawidłowe rozumienie przepisów, będzie to znaczący sukces po wielu latach walki. Natomiast wydane wyroki będą materiałem dowodowym w innych postępowaniach, a szczególnie w najważniejszej czyli „Śledztwie z Katowic” oraz śledztwie przeciwko funkcjonariuszom publicznym, biorącym udział w postępowaniu kontrolnym o czym spółka „Zawiadomiła Prokuraturę„
  4. W dniu 10 stycznia 2022 r. jako pełnomocnik spółki otrzymałem z Sądu wezwanie do wykazania, że należę do kręgu osób wyszczególnionych w art. 35 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.), uprawnionych do występowania w niniejszym postępowaniu w charakterze pełnomocnika strony skarżącej, czyli;
    2. art. 35 & 1 Pełnomocnikiem strony może być adwokat lub radca prawny, a ponadto inny skarżący lub uczestnik postępowania, jak również małżonek, rodzeństwo, wstępni lub zstępni strony oraz osoby pozostające ze stroną w stosunku przysposobienia, a także inne osoby, jeżeli przewidują to przepisy szczególne.
    3. art. 35 & 2 Pełnomocnikiem osoby prawnej lub przedsiębiorcy, w tym nieposiadającego osobowości prawnej, może być również pracownik tej jednostki albo jej organu nadrzędnego. Dotyczy to również państwowych i samorządowych jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej.
  6. Muszę przyznać, że nie do końca rozumiem w/w przepisy, które nie tylko wskazują, że uprawnieni są adwokaci czy radcy prawni, ale nadto dają tylko określonym osobom uprawnienia do reprezentowania strony w postępowaniu przed Sądami Administracyjnymi. O ile można zrozumieć wymóg profesjonalnego pełnomocnika, tak już wskazanie jakie konkretnie inne osoby mogą występować jako pełnomocnicy strony nie jest zrozumiały logicznie myśląc. Mając chociażby na względzie nasz przykład, na dzień dzisiejszy spółka nie jest wstanie zatrudnić profesjonalnego prawnika, chociażby z powodu zawieszenia działalności, owszem może wystąpić o przyznanie pełnomocnika z urzędu, co jednak oznacza, że to podatnik będzie pokrywał koszt, czego spółka chce uniknąć.
  7. Co prawda spółkę może reprezentować ustawowy reprezentant, którym jest od niedawna nowy Prezes zarządu, który nie posiada szczegółowej wiedzy dotyczącej postępowania, z racji tej, że postępowanie trwa już od ponad siedmiu lat. Jak wynika z przepisu takim pełnomocnikiem może być małżonek, rodzeństwo, albo rodzice, a także inne osoby jeżeli przewidują to przepisy szczególne. Trudno jednak wnioskować, czy wspomniane osoby dotyczą pełnomocnictwa osób fizycznych, jednoosobowych działalności, czy również pełnomocnictwa gdzie stroną jest spółka. Raczej trudno byłoby zrozumieć, że pełnomocnikiem spółki może być małżonek czy rodzic itd. Zresztą treść & 2 literalnie odnosi się do pełnomocników osoby prawnej lub przedsiębiorcy, wskazując na pracownika tej jednostki.
  8. Za tym z literalnego brzmienia wynika, że pełnomocnikiem spółki może być profesjonalny pełnomocnik, lub pracownik spółki.
  10. Teraz zobaczmy spółki działają na podstawie Kodeksu Spółek Handlowych, spółki posiadają zarząd, który reprezentuje spółkę, może też ustanowić pełnomocnika do reprezentowania spółki, jednocześnie zarząd ponosi odpowiedzialność za działania pełnomocnika. Natomiast w sytuacji, gdzie ustawa o postępowaniu przed Sądami administracyjnymi ogranicza możliwość ustanowienia przez zarząd pełnomocnika, w osobie posiadającej konieczną wiedzę do reprezentowania spółki w danej sprawie, ponieważ nie został wskazany w ustawie, prowadzi to nie tylko do udzielenia pełnomocnictwa osobie niekompetentnej, ale również może przyczynić się do przegrania sprawy. Zakładając, że Prezes zarządu ustanawia zgodnie z ustawą o postępowaniu przed Sądami administracyjnymi pełnomocnika, którym jest pracownikiem spółki, ponieważ nie ma możliwości powołać profesjonalnego pełnomocnika. Powołany pełnomocnik nie posiada jednak szczegółowej wiedzy dotyczącej postępowania w którym ma reprezentować spółkę przed sądem i chociaż starannie się przygotował, to jednak spółka przegrała sprawę w sądzie. Prezes zarządu, mógł powołać inną osobę, wiedząc, że sprawa ta jest bardzo dobrze znana tej osobie, jednak osoba ta nie znajduje się w kręgu osób wymienionych w ustawie i nie mógł jej powołać.
  11. Spółka nie może obwiniać zarządu za wyznaczenie pracownika na pełnomocnika, ponieważ zarząd działał na podstawie prawa, z drugiej strony strony spółka przegrała w Sądzie sprawę, którą nie można było przegrać i tym samym ponosi konsekwencje. Dlaczego? Ponieważ nie mogła być reprezentowana przez osobę, która zdaniem spółki była właściwa do wystąpienia w tej sprawie, jednak ustawa nie pozwoliła tej osobie być pełnomocnikiem spółki. Prawdą jest, że nawet profesjonalny pełnomocnik nie zawsze jest wstanie posiąść całą wiedzę na temat sprawy, by przedstawić właściwe argumenty merytoryczne w Sądzie.
  13. W naszym przypadku, odpowiadając na wezwanie, wskazałem że udzielone pełnomocnictwo mojej osobie, wynika z posiadanej wiedzy na temat prowadzonego postępowania od samego początku, wówczas byłem pracownikiem spółki, a następnie od początku 2019 r. do lutego 2021 r. pełniłem funkcję Prezesa zarządu, a obecnie od marca 2021 r. jestem pełnomocnikiem., co należy rozumieć jako uczestnik postępowania, dodatkowo, spółka jest własnością mojej partnerki życiowej, której w związku z postępowaniem postawiono zarzuty dotyczące popełnienia przestępstwa skarbowego oraz wynik zakończenia ma również znaczenie prawne i faktyczne dla mojej osoby.
  14. O ile, po otrzymaniu pierwszej informacji o przyjęciu skargi, przez WSA w Gliwicach, byłem dobrej myśli, tak po tym wezwaniu, zaczynam mieć trochę mieszane przeczucia, czy nie zmierza to do oddalenia skargi, jak nie na podstawie formalności to po jej rozpoznaniu na niekorzyść spółki Luxona.
  15. Jak będzie przebiegać proces dotyczący skargi, będziemy informować na bieżąco.
Wyjaśnienie 11012022
Wyjaśnienie 11012022
Cztery miesiące od złożenia skargi
  1. No cóż zalegalizowane zostały przepisy prawa, które pozwalają na przeciąganie nie tylko procesów ale nawet ich wszczęcie, w tym przypadku chodzi o rozpoznanie złożonej skargi do Sądu Administracyjnego, jednocześnie odbierając prawo do decydowania o sobie, osobom fizycznym jak i posiadającym odrębną osobowość prawną. Nie jest możliwe w inny sposób rozumieć sytuację, gdzie osoby uprawnione do działania w imieniu osoby prawnej tj. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie mogą wyznaczyć na pełnomocnika osoby godnej zaufania, znającej temat, którego dotyczy skarga. Ponieważ ustawodawca postanowił dokładnie określić, kto może być takim pełnomocnikiem o czym pisałem powyżej.
  2. Od czasu odpowiedzi na wezwanie do wykazania że należę do kręgu osób wyszczególnionych w art. 35 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.), mija trzy miesiące i chcę napisać, że Sąd nie uznał mojej argumentacji i tym samym nie mogę reprezentować spółki. Jednak to nie wszystko, spółki nie może reprezentować właścicielka spółki, która również posiada wiedzę na temat dotyczący skargi, chyba że Prezes zarządu udzieliłby pełnomocnictwa z tym, że Sąd pewnie nie uznałby pełnomocnictwa, gdyż właścicielka nie jest zatrudniona w spółce ponieważ ta musiała zawiesić działalność.
Oświadczenie właścicielki
  1. W związku z tym, spółka została zmuszona do występowania przed Sądem przy udziale osoby uprawnionej do działania w jej imieniu, a więc Prezesa zarządu. Problem w tym, że osoba ta została powołana do zarządu dopiero w marcu 2021 roku i nie posiada odpowiedniej wiedzy na temat prowadzonego postępowania kontrolnego, którego dotyczy skarga. Tym samym szansa spółki już na samym początku rozpoznania skargi została zmniejszona. Faktem jest, że Prezes zarządu podtrzymał treść skargi oraz jej uzupełnienie związane z przedstawionym stanowiskiem organu prowadzącego postępowanie kontrolne, które wcześniej złożyłem, ale nie koniecznie musi to wystarczyć, być może Sąd będzie miał jakieś pytania rozpoznając skargę. Nie wiem również czy Sąd będzie rozpoznawał skargę z udziałem stron czy też bez udziału i skieruje załóżmy pytania by strony zajęły stanowisko pisemnie? Biorąc możliwość drugą, Prezes zarządu chcąc uniknąć tworzenia fikcji, przesłał do Sądu upoważnienie mojej osoby do podpisywania w jego imieniu pism składanych do tegoż Sądu w tej sprawie, ponieważ to raczej ja będę przygotowywał pisma, również celem usprawnienia korespondencji, gdyż Prezes nie posiada podpisu zaufanego, więc nie może przesyłać pism drogą elektroniczną. Jak jednak się okazuje Sąd nie uwzględnia nawet upoważnienia do podpisu w imieniu Prezesa zarządu. Więc żeby już nie przeciągać nie zareagowaliśmy na wezwanie odnośnie upoważnienia i zobaczymy co Sąd postanowi dalej robić.
  1. Trudno zrozumieć, że ustawodawca w ustanowionych przepisach ogranicza osobie prawnej możliwości ustanowienia pełnomocnika, którym może być bądź to profesjonalny prawnik, bądź pracownik spółki. Z tym, że wykluczono korzystanie z profesjonalnego prawnika przyznanego z urzędu. Natomiast osoba fizyczna może korzystać z profesjonalnego prawnika również z urzędu, a nadto małżonek, rodzeństwo, wstępni lub zstępni strony oraz osoby pozostające ze stroną w stosunku przysposobienia, a także inne osoby, jeżeli przewidują to przepisy szczególne.

rozpoznanie skargi przez wsa w gliwicach

Rozpoznanie części skargi
  • Pomimo początkowych problemów związanych z ustaleniem osoby reprezentującej spółkę przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach, w dniu 10 maja 2022 r. sąd wydał postanowienie w sprawie Sygn. akt I SA/G|1605121, dotyczącej wydanego przez organ podatkowy „Wyniku kontroli”. Przypomnę, że złożona przez pełnomocnika spółki Luxona skarga dotyczyła przewlekłości prowadzonego postępowania kontrolnego oraz wydanego „Wyniku kontroli”.
    • Przechodząc już do meritum otóż:
  • Sąd w składzie jednoosobowym postanowił w tej części odrzucić wniesioną skargę, uznając za niedopuszczalną na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 329 ze zm.; dalej w skrócie: ,,P. p. s. a.”)
    • art. 58 & 1 pkt. 1 Sąd odrzuca skargę: jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego;
  • W tym miejscu muszę przyznać, że takiego postanowienia można było się spodziewać, a wręcz byłem zaskoczony, gdy po złożeniu skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach dokonał podzielenia złożonej skargi na dwa oddzielne postępowania. Zgodnie z przepisami prawa „Wynik kontroli” nie podlega zaskarżeniu o czym pouczono w części końcowej,
    • „Niniejszy „wynik kontroli” wydany został po zakończeniu postępowania kontrolnego, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości, które nie wpłynęły za wysokość podatku od towarów i usług za badany okres, i jest dokumentem od którego nie przysługują środki odwoławcze.”
  • Dalej w swoim uzasadnieniu Sąd napisał tak;
    • „Wynik kontroli w analizowanym przypadku został wydany w oparciu o przepisy art. 24 ust. 1 pkt 2 lit. b u. k. s., z uwagi na niewystąpienie przesłanek do rozstrzygnięcia sprawy na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 1 u. k. s. w drodze decyzji.”
  • Tutaj przytoczę przywołane przepisy, ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 720)
    • art. 24 ust. 1 pkt. 2 lit. b Organ kontroli skarbowej kończy postępowanie kontrolne: wynikiem kontroli, gdy: ustalenia dotyczą nieprawidłowości w zakresie innym niż wymieniony w pkt 1, w szczególności w zakresie oświadczeń o stanie majątkowym, albo gdy nieprawidłowości nie stwierdzono,
    • art. 24 ust. 1 pkt. 1 Organ kontroli skarbowej kończy postępowanie kontrolne: decyzją w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, gdy: a) ustalenia dotyczą podatków, których określanie lub ustalanie należy do właściwości naczelników urzędów skarbowych, podatku akcyzowego oraz podatku od wydobycia niektórych kopalin, z zastrzeżeniem ust. 2, b) ustalenia dotyczą opłat i niepodatkowych należności budżetu państwa, których określanie lub ustalanie należy do właściwości naczelników urzędów skarbowych, z zastrzeżeniem pkt 2 lit. a, c) w trakcie toczącego się postępowania kontrolnego zobowiązanie podatkowe uległo przedawnieniu;
  • Dodam, że w skardze spółka wskazała cytuję;
    • „Naruszenie przepisów ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 720 ze zm.), art. 24 ust. 1 pkt. 2 lit. b – przepis ten został wskazany przez organ kontrolny jako podstawa prawna, do zakończenia postępowania poprzez wydanie wyniku kontroli, przy czym podstawa ta nie koreluje z stanem faktycznym, ponieważ w trakcie toczącego się postępowania kontrolnego nie zaistniało zobowiązanie podatkowe a tym samym uległo przedawnieniu w związku z tym organ kontrolny zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt. 1 lit. c winien wydać decyzję.„
  • Przypomnieć należy, że organ podatkowy w dniu 03 kwietnia 2017 r. wydał decyzję w której naliczył zobowiązanie podatkowe. Decyzja ta stała się ostateczna i prawomocna, gdy organ II instancji utrzymał ją w mocy, do czasu aż WSA w Gliwicach 10 lutego 2020 r. wydał postanowienie o jej uchyleniu, tym samym znaczyło to, że zobowiązanie podatkowe nie może zostać już naliczone w związku z upływem terminu, ustanowionym w art. 68 & 1 ustawy – Ordynacja podatkowa. Zgodnie z zaistniałym stanem faktycznym pomimo, że wszczęto postępowanie kontrolne po uchyleniu decyzji przez organ II instancji do ponownego rozpoznania, to organ kontrolny powinien wydać decyzję o umorzeniu postępowania podatkowego. Okoliczność ta została wskazana w uzasadnieniu złożonej skargi, jednak Sąd nie odniósł się do tej kwestii. Natomiast w swoim uzasadnieniu napisał tak;
    • „Z powyższego wynika, że badany wynik kontroli ograniczył się do ustalenia stanu faktycznego oraz nieprawidłowości w kontrolowanym podmiocie, nie wywołując skutków podatkowych u strony skarżącej. Nie nałożył też na spółkę żadnych obowiązków ani też nie potwierdził uprawnień. Jego celem była ocena prawidłowości ujawnionych informacji. Nie był również nakierowany na wywołanie konkretnych skutków prawnych wobec strony skarżącej, które wynikałyby z jego treści. W takim stanie rzeczy należy stwierdzić, iż skoro wynik kontroli nie wpływał na prawa i obowiązki strony skarżącej, to znajduje się poza zakresem normowania art. 3 & 2 pkt 4 P. p. s. a. Tym samym nie istnieje podstawa prawna, na mocy której tak sformułowany wynik kontroli można by było wprost zaskarżyć do sądu administracyjnego, gdyż nie podlega on jego kognicji.”
  • Tutaj zgodzę się z stwierdzeniem Sądu o braku podstawy prawnej „na mocy której tak sformułowany wynik kontroli można by było wprost zaskarżyć”, dlatego też strona nie wniosła wprost skargi na wynik kontroli. Jeszcze ostatni cytat;
    • „Na marginesie należy dodać, iż odrzucenie przedmiotowej skargi nie oznacza że postępowanie kontrolne, jak i sam wynik kontroli, nie będą w ogóle podlegały merytorycznej ocenie tut. Sądu z punktu widzenia legalności. Strona skarżąca wniosła bowiem równolegle skargę na przewlekłe jego prowadzenie, którą zarejestrowano pod sygn. akt I SA/Gł 20/21, a następnie nadano bieg i skierowaną do rozpoznania. Formalne zakończenie niniejszego postępowania nie wiąże się zatem z pozbawieniem spółki ochrony sądowej.”
  • Jest to cytat, który pozwala patrzeć z optymizmem na dalszy ciąg związany z rozpoznaniem przez Sąd złożonej w dniu 15 listopada 2021 r., przez spółkę skargi. Poniżej zamieszczam część postanowienia z pominięciem przywołanych przepisów prawa.
Postanowienie wynik kontroli
Postanowienie wynik kontroli
Postanowienie wynik kontroli
Postanowienie wynik kontroli
Rozpoznanie skargi na przewlekłość
  • Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w dniu 07 czerwca 2022 r. wydał wyrok w sprawie sygn. akt I SAB/GI 20/21, która dotyczy skargi na przewlekłość prowadzonego postępowania kontrolnego w spółce Luxona, przez Naczelnika Śląskiego Urzędu
  • Celno-Skarbowego w Katowicach w przedmiocie podatku od towarów i usług za lll kwartał 2014 r. O ile z treści postanowienia w sprawie Sygn. akt I SA/G|1605121, a szczególnie ostatniego fragmentu, którego treść przytoczyłem pw. można było patrzeć z optymizmem na rozpoznanie skargi na przewlekłość, tak dostarczony odpis sentencji zapadłego wyroku jest całkowicie niezrozumiały. Dlaczego?
  • Otóż Sąd oddalił skargę i co najbardziej jest dla mnie bulwersujące, to szczególnie dwie kwestie. Pierwsza, to brak wskazania jakiejkolwiek podstawy czy powodu oddalenia, a druga, to fakt, że postanowienie odnośnie „Wyniku kontroli” wydał Sąd w składzie jednoosobowym, gdzie sprawozdawcą była sędzia, która również była sprawozdawcą w trzy osobowym składzie, który oddalił skargę na przewlekłość. W tym miejscu może przytoczę zawarte w postanowieniu dwa zdania, które nawiązywały do skargi na przewlekłość.
    • „Na marginesie należy dodać, iż odrzucenie przedmiotowej skargi nie oznacza że postępowanie kontrolne, jak i sam wynik kontroli, nie będą w ogóle podlegały merytorycznej ocenie tut. Sądu z punktu widzenia legalności.[…] Formalne zakończenie niniejszego postępowania nie wiąże się zatem z pozbawieniem spółki ochrony sądowej.”
  • O ile z wydanym postanowieniem jestem wstanie się zgodzić, przypomnę tylko, że to Sąd złożoną przez spółkę skargę podzielił na dwie oddzielne sprawy, tak już z oddaleniem skargi na przewlekłość nie jestem wstanie na tą chwilę się pogodzić. Być może uzasadnienie wyroku, przekona mnie co do słuszności wydanego wyroku. Jednak to dopiero za jakiś czas, ponieważ spółka musi złożyć wniosek o sporządzenie i dostarczenie uzasadnienia. W sumie pierwsza myśl, była taka, że nie będziemy składać wniosku, ponieważ i tak nie będziemy składać kasacji do Naczelnego Sądu Administracyjnego, gdyż jest wymóg adwokacki, na co spółka nie posiada środków finansowych. Jednak w ostateczności uznaliśmy, że spółka złoży wniosek o uzasadnienie, żeby Sąd wypowiedział się merytorycznie i przedstawił argumenty. Za nim jeszcze podzielę się z pewną myślą, to udostępnię do wglądu wydany wyrok.
  • Patrząc na okoliczności związane z złożoną, przez spółkę skargą na przewlekłość postępowania kontrolnego i podział skargi na dwie sprawy, przez Sąd, gdzie z góry można było przyjąć, że sprawa dotycząca „Wyniku kontroli” zostanie oddalona, ponieważ ustawa nie przewiduje, by zakończenie kontroli wydaniem wyniku kontroli podlegało ocenie Sądu. Dzisiaj po oddaleniu również skargi na przewlekłość prowadzonej kontroli podatkowej, zastanawiam się, czy już od samego początku celem Sądu niebyło zakończenie sprawy takim wynikiem. Dlatego też, jestem ciekaw w jaki sposób będzie Sąd argumentował fakt oddalenia skargi na przewlekłość postępowania kontrolnego. Tutaj podejrzewam, że podstawowym argumentem, może być okoliczność, że skarga została złożona, po rzekomym zakończeniu prowadzonego postępowania kontrolnego, przez organ, który wydał wynik kontroli. Jeżeli tak się stanie, będzie to oznaczało, że słowa użyte w postanowieniu przez sędzię sprawozdawcę nie polegały na prawdzie, która sama sobie by zaprzeczyła.
  • Tutaj tylko chciałbym wyjaśnić, że niebyło intencją spółki złożenie skargi na „wynik kontroli”, tylko zwrócenie uwagi, że wydanie tegoż wyniku nie kończy prowadzonego postępowania, gdyż zgodnie z przepisami ustawy o kontroli skarbowej oraz przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa organ kontrolny był zobligowany do wydania decyzji. Inną rzeczą było również zwrócenie uwagi, że „wynik kontroli” został wydany, chociaż spółka złożyła wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej, która umożliwiła wznowienie postępowania i chociaż wniosek został oddalony, to spółka złożyła zażalenie, co oznaczało, że w czasie wydania „wyniku kontroli”, postanowienie odnośnie wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej na podstawie której wznowiono postępowanie kontrolne było nieprawomocne. Dodatkowo, zgodnie z przepisami organ podatkowy, właściwy w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, wstrzymuje z urzędu wykonanie decyzji. Tym samym, organ podatkowy I instancji nie miał prawa wydawać wyniku kontroli. Za tym będziemy oczekiwać na uzasadnienie, czy Sąd faktycznie odniesie się merytorycznie do całości złożonej przez spółkę skargi na przewlekłość postepowania.
%d bloggers like this: